Τράπεζες: Η μάχη των 1400 μονάδων!

Στην προηγούμενη ενημέρωσή μας στις 11 Μαρτίου, είχαμε αναφέρει: “Για το προσεχές μέλλον μέχρι να επανέλθουμε (επόμενες δύο εβδομάδες), αναμένουμε μικρή κίνηση μετά διακυμάνσεων που θα καταλήξει ξανά περίπου στα τρέχοντα επίπεδα (1340 μονάδες) ή και λίγο χαμηλότερα”.  Την Πέμπτη 23/3/2011 ο Δείκτης Τραπεζών έκλεισε στις 1336,4 μονάδες, επιβεβαιώνοντάς μας. Σήμερα Παρασκευή 24/3^ου, κινήθηκε ανοδικά, κλείνοντας στις 1375,66 μονάδες με άνοδο 2,94%.

Στην παρούσα φάση, η πορεία του Δείκτη Τραπεζών οριοθετείται από την πτωτική γραμμής αντίστασης που έρχεται από τον Αύγουστο του 2010, αλλά από την άλλη, τείνει να δημιουργηθεί ένα ανοδικό κανάλι (με πράσινο χρώμα στο γράφημα). Στην περιοχή γύρω από τις 1400 μονάδες με ένα +/- 100, γίνεται μάχη για την συνέχιση της πτωτικής κυρίαρχης κίνησης ή την επικράτηση ανοδικής (βλ. και αυξημένο τζίρο σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες).

Τεχνικά μιλώντας, προς το παρόν, δεν έχει υπάρξει ανατροπή της κυρίαρχης καθοδικής τάσης. Περιθώρια υπάρχουν για μικρή ανοδική κίνηση προσεχώς. Η πιθανή ανοδική διάσπαση του ΚΜΟ 50 ημερών, δεν θα αποτελεί αξιόπιστη ένδειξη για την δυναμικότητα της αγοράς.

Tο περιβάλλον θα μπορούσε τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα να χαρακτηριστεί αβέβαιο, με πιθανότητες και για ανοδική κίνηση κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, αλλά και για πτωτική κάτω από κάποιες άλλες προϋποθέσεις.

Βραχυπρόθεσμα, ο δείκτης των τραπεζών μπορεί να κινηθεί λίγο προς τα πάνω αρχικά και ξανά πτωτικά στη συνέχεια και εντός του εύρους που αναφέραμε (1300 με 1500 μονάδες). Όμως – και αυτό τονίζουμε – ότι εφόσον δεν έχουμε αντιστροφή της καθοδικής κυρίαρχης τάσης, είναι καλό να απέχουμε από τον κλάδο των τραπεζών και να μην επιδιώκουμε να εκμεταλλευθούμε τις μικροβραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις, διότι το ρίσκο είναι υψηλό και το μόνο που θα καταφέρετε σίγουρα, είναι να βοηθήσετε το εισόδημα του χρηματιστού σας.

24/3/2011

Παναγιώτης

Ο Ιαπωνικός Κίνδυνος!

Σας μεταφέρουμε μία μελέτη από την Investment Management Associates Inc., σε σχέση με τον Ιαπωνικό κίνδυνο. Τα κάτωθι αναφερθέντα, δηλαδή η Μελέτη είχε παρουσιαστεί περίπου πριν ένα χρόνο, αλλά τώρα, μετά τον σεισμό των 9R που χτύπησε την Ιαπωνία και το τσουνάμι που ακολούθησε, καθίσταται ιδιαίτερα επίκαιρη και ίσως οι εξελίξεις επιταχυνθούν. Παράλληλα, έχει εμπλουτιστεί και με ορισμένες δικές μου σκέψεις, που αφορούν ιδίως τις δυνατότητες επενδύσεων γύρω από την υπόθεση της Ιαπωνίας.

Το ερώτημα που αναδεικνύεται είναι αν η Ιαπωνία, υπάρχει κίνδυνος να καταστεί μια νέα “Ελλάδα”, υπονοώντας ότι μπορεί να επιφέρει θύελλες στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές. 

Η ανάπτυξη του ιαπωνικού ΑΕΠ φτάνει σε ένα τέλος στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Η διαφορά των συνολικών δαπανών (κόκκινη γραμμή) και των εσόδων (μπλε) προκαλούν ένα συνεχώς διευρυνόμενο έλλειμμα στην Ιαπωνία.

Προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματα, το χρέος αυξάνεται.

Οι βασικές εξηγήσεις του τι συνέβη στην Ιαπωνία στην δεκαετία το '90. Συνοψίζεται σε: 1) περικοπή φόρων, 2) αυξημένες κυβερνητικές δαπάνες και 3) αύξηση του χρέους.

Το ιαπωνικό Χρέος ως προς το ΑΕΠ, με διαφορά το μεγαλύτερο συγκριτικά με το αντίστοιχο των μεγάλων οικονομιών.  Έρχεται δε, δεύτερο αν συμπεριλάβουμε και τις αναπτυσσόμενες χώρες, μετά την Ζιμπάμπουε.

Ποσοστό σχεδόν 90% του ιαπωνικού χρέους χρηματοδοτείται εσωτερικά, αλλά ο βαθμός αποταμίευσης στην Ιαπωνία κατέρχεται σταθερά, όπως φαίνεται στο άνω γράφημα.

Η Ιαπωνία έχει τον πιο γηραιό πληθυσμό στον κόσμο. Κακό για την αποταμίευση.

Σήμερα, ένας στους 4 ιάπωνες είναι άνω των 65 ετών. Στις μπάρες, το κόκκινο κομμάτι δείχνει το ποσοστό των ιαπώνων άνω των 65 ετών.

Καθώς οι άνθρωποι γηράσκουν, το εισόδημά τους αρχίζει να φθίνει, τα έξοδά τους αυξάνονται λόγω ιατροφαρμακευτικών, και η αποταμίευσή τους περιορίζεται. Επίσης, η ζήτηση των ιαπωνικών ομολόγων (αφού εξυπηρετούνταν εσωτερικά) θα μειωθεί, ίσως δε από κάποια στιγμή και μετά, να υπάρξουν και πολλές καθαρές πωλήσεις ιαπωνικών ομολόγων από τους κατόχους τους.

Ο πληθυσμός στην Ιαπωνία είναι σε ύφεση όσον αφορά στο μέγεθός του. Ο δείκτης γονιμότητας είναι από τους χειρότερους διεθνώς με 1,21 παιδιά ανά ζευγάρι το 2009.

Ο πληθυσμός μειούμενος αριθμητικά και γηράσκοντας, δεν είναι καλό για την οικονομική ανάπτυξη.

Τα επιτόκια (γραμμή με κόκκινες κουκκίδες στο άνω γράφημα) μειώνονται, οι πληρωμές για τόκους αυξάνουν (γραμμή με μαύρες κουκκίδες) και ο αριθμός των κρατικών ομολόγων αυξάνεται ραγδαία (γκρίζες μπάρες).

Η μεγάλη προσφορά χρέους + η χαμηλή ζήτηση για χρέος λόγω των στοιχείων συρρίκνωσης του πληθυσμού, συνεπάγονται υψηλότερα επιτόκια (για να προσελκύσουν αγοραστές), ακόμα μεγαλύτερο έλλειμμα, αύξηση των φόρων, περαιτέρω επιβράδυνση της οικονομίας, υψηλότερα επιτόκια.

Επιφέρουν επίσης, εκτύπωση χρήματος από το τίποτα (άνευ αντικρίσματος), καταιγισμός από γιεν στο σύστημα και την αγορά, υψηλότερα επιτόκια.

Μιλάμε για ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ.

Η Ιαπωνία είναι σε παγίδα θανάτου: δεν μπορεί να χαμηλώσει τα επιτόκια της διότι ήδη είναι σχεδόν μηδενικά. Τα υψηλότερα επιτόκια που θα επέλθουν, θα "γονατίσουν" την οικονομία.

>>>   Ένα αξίωμα που θα αποδειχτεί ψευδές: "Η Ιαπωνία θα είναι πάντα ικανή να εκδίδει φθηνό χρέος"...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ:

Από όλα τα παραπάνω, αναδεικνύεται ότι το ιαπωνικό χρέος μπορεί να σταθεί η αιτία δημιουργίας σοβαρότατων προβλημάτων στην οικονομία στα επόμενα χρόνια.

Περιληπτικά, θα λέγαμε ότι η Ιαπωνία έχει πρόβλημα από ένα τεράστιο χρέος ως προς το ΑΕΠ της, που σε συνδυασμό με: (α) το γεγονός ότι τώρα τα επιτόκιά της βρίσκονται σε χαμηλότατα επίπεδα, (β) το τεράστιο χρέος της είναι κατά βάση εσωτερικό, δηλαδή δανειστές είναι οι ίδιοι οι ιάπωνες, (γ) ο πληθυσμός της λόγω υψηλού βιοτικού επιπέδου, υψηλού προσδόκιμου ζωής και έντονης υπογεννητικότητας είναι ΡΑΓΔΑΙΑ γηρασκόμενος, (δ) επειδή είναι ραγδαία γηρασκόμενος, ο βαθμός αποταμίευσής του μειώνεται ολοένα και περισσότερο, (ε) δεν υπάρχει νέο ανθρώπινο δυναμικό στο σύνολο του πληθυσμού, προκειμένου να καταναλώνει έντονα για να κινηθεί η οικονομία αλλά και να αποταμιεύει προκειμένου να επαναγοράσουν το τεράστιο χρέος και συνεπώς.... κάποια στιγμή σε μερικά χρόνια η ιαπωνική οικονομία κινδυνεύει με κατάρρευση.

Τα επιτόκια ούτως ή άλλως είναι σε χαμηλότατα επίπεδα, άρα ως “όπλο” τόνωσης της οικονομίας δεν υφίσταται.

Ο σεισμός της 11/3/2011 της τάξης των 9R που έπληξε την Ιαπωνία, όπως και το τσουνάμι που ακολούθησε, μπορεί να επιταχύνουν τις εξελίξεις.

Βέβαια, η Ιαπωνία έχει εμπειρία ταχείας ανάκαμψης από μεγάλες καταστροφές όπως από τον πολύ δυνατό σεισμό του Kobe το 1995 που είχε επίκεντρο και είχε πλήξει αστική περιοχή.  

Όμως ο σεισμός της 11/3/2011 και το επακόλουθο τσουνάμι, είναι σαφώς μεγαλύτερο ως γεγονός και μπορεί να συγκριθεί μόνο με το χτύπημα των ατομικών βομβών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Βέβαια και από εκείνο το συμβάν, η Ιαπωνία ανέκαμψε γρήγορα.

Τι μπορεί να σώσει την Ιαπωνία;;;

Το μόνο που βλέπω στον μακρινό ορίζοντα ότι μπορεί να σώσει την Ιαπωνία, είναι η Κίνα. Η τεράστια ανάπτυξη της Κίνας, έχει ήδη αυξήσει τα μέγιστα την ζήτηση για ιαπωνικά προϊόντα και τεχνολογία που είναι ανώτερα ποιοτικά και πιο εξελιγμένα από τα κινέζικα. Η όποια ιαπωνική "ανάπτυξη" ωθείται από την κινέζικη ζήτηση. Αν δεν υπήρχε και αυτή, οι ιάπωνες θα ήταν  ήδη, σε πολύ χειρότερη θέση.

Από την άλλη μεριά, την λύση στην επαπειλούμενη κατάρρευση της Ιαπωνίας λόγω τεράστιου χρέους, που κάποια στιγμή δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί, μπορεί να την δώσουν οι Κινέζοι, αγοράζοντας το ιαπωνικό χρέος, καθώς έχουν τα χρήματα να το κάνουν. Βέβαια επειδή οι κινέζοι δεν είναι αφελείς, αν θα το κάνουν, προσφέροντας σωσίβιο σωτηρίας στους Ιάπωνες όταν θα έχουν ανάγκη, προφανώς θα το κάνουν με κάποια ανταλλάγματα, όπως π.χ. απόκτηση προηγμένης τεχνολογίας.

Σκέψεις όσον αφορά πιθανές επενδύσεις

Τα προϊόντα επενδύσεων που εμπλέκονται με την υπόθεση της Ιαπωνίας, είναι τα ακόλουθα:

           

• iShares MSCI Japan Index Fund (EWJ): Ένα ETF, το οποίο ακολουθεί ένα βασικό δείκτη ιαπωνικών μετοχών. Εάν το ιαπωνικό χρηματιστήριο ανέλθει, το EWJ κερδίζει, ενώ εάν το ιαπωνικό χρηματιστήριο πέφτει, το EWJ χάνει.  Στις δύο πρώτες συνεδριάσεις μετά τον σεισμό, το ιαπωνικό χρηματιστήριο κατέρχονταν εντόνως. Το EWJ ποντάρει στην ανάκαμψη, ότι δηλαδή ιαπωνικές επιχειρήσεις θα ωφεληθούν από την διαδικασία ανάκαμψης μετά το χτύπημα του εγκέλαδου και του τσουνάμι.

• SPDR Russell/Nomura Small Cap Japan (JSC): Ένα ETF, το οποίο ακολουθεί ένα βασικό δείκτη ιαπωνικών μετοχών μικρότερης κεφαλαιοποίησης. Εάν το ιαπωνικό χρηματιστήριο ανέλθει, το JSC κερδίζει, ενώ εάν το ιαπωνικό χρηματιστήριο πέφτει, το JSC χάνει.  Στις δύο πρώτες συνεδριάσεις μετά τον σεισμό, το ιαπωνικό χρηματιστήριο κατέρχονταν εντόνως. Το JSC ποντάρει στην ανάκαμψη, ότι δηλαδή ιαπωνικές επιχειρήσεις θα ωφεληθούν από την διαδικασία ανάκαμψης μετά το χτύπημα του σεισμού. Σε σχέση με το EWJ, το JSC έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε τίτλους που έχουν να κάνουν με υποδομές.

•  ProShares UltraShort MSCI Japan (EWV): Ένα ETF, το οποίο σορτάρει ένα βασικό δείκτη ιαπωνικών μετοχών. Εάν το ιαπωνικό χρηματιστήριο ανέλθει, το EWV χάνει, ενώ εάν το ιαπωνικό χρηματιστήριο πέφτει, το EWV κερδίζει.  Στις δύο πρώτες συνεδριάσεις μετά τον σεισμό, το ιαπωνικό χρηματιστήριο κατέρχονταν εντόνως, επομένως το EWV κέρδιζε εντόνως.  Αλλά από την άλλη, αν μετά από λίγες ημέρες, το ιαπωνικό χρηματιστήριο αρχίζει και ανακάμπτει, θεωρώντας ότι οι ιαπωνικές επιχειρήσεις θα επωφεληθούν από την διαδικασία ανάκαμψης, τότε το EWV θα πέσει και θα υποχωρήσει εντόνως, διότι είναι x 2 (ultra sort).

           

• ProShares Ultra Yen (YCL): Ένα ETF, το οποίο βάσει παραγώγων, ποντάρει στην άνοδο του ιαπωνικού νομίσματος έναντι του δολαρίου. Προσοχή διότι είναι “επιθετικό” (απόδοση x 2). Στις δύο πρώτες συνεδριάσεις μετά τον σεισμό, το γιεν κέρδιζε σε αξία έναντι του δολαρίου, κάτι που αποδόθηκε στον επαναπατρισμό κεφαλαίων στην Ιαπωνία, προκειμένου να έχουν ρευστότητα για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες που δημιουργήθηκαν λόγω του σεισμού, όπως επίσης στις πωλήσεις διαφόρων assets σε διάφορες χώρες, από ασφαλιστικές εταιρίες και αγορά γιεν, προκειμένου να αποζημιώσουν τους δικαιούχους ιάπωνες. Στη προηγούμενη πρακτική περίπτωση του σεισμού στο Kobe to 1995, το γιεν είχε ανέβει για τους ίδιους λόγους που αναφέραμε ακριβώς πριν. Πολλοί αναλυτές όμως λένε, ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά και ότι δεδομένης της άθλιας δημοσιονομικής κατάστασης της ιαπωνικής οικονομίας, ο σεισμός θα επιταχύνει την νομισματική χαλάρωση (βλ. εκτύπωση χρήματος) για να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να ανακάμψουν, γεγονός που θα δημιουργήσει μια ώρα αρχίτερα  πιέσεις στην ισοτιμία του γιεν έναντι του δολαρίου. 

• ProShares UltraShort Yen (YCS):          Ένα ETF, το οποίο βάσει παραγώγων, ποντάρει στην πτώση του ιαπωνικού νομίσματος έναντι του δολαρίου. Προσοχή διότι είναι “επιθετικό”, καθώς σορτάρει το ιαπωνικό νόμισμα x 2. Στις δύο πρώτες συνεδριάσεις μετά τον σεισμό, το γιεν κέρδιζε σε αξία έναντι του δολαρίου, κάτι που μεταφράστηκε σε απώλειες για το YCS. Εάν όμως το γιεν αρχίζει να πέφτει, το YCS θα κερδίζει.

• iShares MSCI South Korea Index (EWY): Ένα ETF που επενδύει σε ένα βασικό δείκτων μετοχών της Νοτίου Κορέας. Δεν είναι ιαπωνικό αλλά το βάλαμε διότι θεωρούμε ότι η Ν. Κορέα, μπορεί να επωφεληθεί τα μέγιστα από την ανάκαμψη της Ιαπωνίας μετά το χτύπημα του σεισμού των 9R και το τσουνάμι που ακολούθησε, όπως επίσης από την μακροχρόνια, έντονη ανάπτυξη της Κίνας. Αναφέρουμε λίγα λόγια σχετικά: Η Νότιος Κορέα είναι ούτως ή άλλως μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία στην ΝΑ Ασία. Έχει πολύ φιλικό περιβάλλον προς την επιχειρηματικότητα, καθώς είναι 16η στην διεθνή λίστα (δηλαδή πολύ ψηλά στην κατάταξη) του δείκτη Ease of Doing Business, όταν η γειτονική Ιαπωνία είναι 18η, δηλαδή χαμηλότερα. Το δημόσιο χρέος της Ν. Κορέας είναι μόλις 23,5% του ΑΕΠ, όταν στην Ιαπωνία είναι στο 196%.

Η Citigroup σε πρόσφατη μελέτη της, εκτιμά ότι η Ν. Κορέα θα καταστεί η 10η πλουσιότερη χώρα παγκοσμίως σε κατά κεφαλή ΑΕΠ το 2020, ανερχόμενη στην 5η θέση το 2030 και στην 4η θέση μεταξύ του 2040-2050. Ξεπέρασε την Ιταλία και Ισπανία το 2010 και με το τρέχον ρυθμό ανάπτυξης θα ξεπεράσει την Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία και Ην. Βασίλειο ως το 2020.

H Ν. Κορέα έχει πολύ ανεπτυγμένη βιομηχανία ηλεκτρονικών, αυτοκινήτων, χημικών, ναυπηγείων, χάλυβα, υφασμάτων, ένδυσης και υπόδησης και τροφίμων.  Παράλληλα, στην τελευταία 10ετία έχει κάνει τεράστια άλματα και στην ποιότητα, τεχνολογία και καινοτομία και πλέον, κορεατικές βιομηχανίες της απ’τους τομείς των ηλεκτρονικών και αυτοκινήτων (π.χ. LG, Samsung, Hyundai), θεωρούνται εφάμιλλες των ιαπωνικών.

Το μόνο ρίσκο, είναι ο αστάθμητος παράγοντας της Β. Κορέας και η ανησυχία σύγκρουσης.     

• iShares FTSE China 25 Index Fund (FXI) και • Guggenheim China Small Cap (HAO): Δύο ETFs που επενδύουν, το πρώτο σε ένα δείκτη 25 μετοχών υψηλής κεφαλαιοποίησης της Κίνας και το δεύτερο, σε ένα δείκτη κινέζικων εταιριών μικρότερης κεφαλαιοποίησης. Και τα δύο δεν είναι ιαπωνικά, αλλά η Κίνα, που ούτως ή άλλως κινείται και αναπτύσσεται ταχύτατα, μπορεί να επωφεληθεί σε κάποιο βαθμό και από την προσπάθεια ανάκαμψης της Ιαπωνίας, μετά το τελευταίο ισχυρό χτύπημα.

• Market Vectors Steel ETF (SLX)  και • iPath DJ-UBS Copper TR Sub-Idx ETN (JJC): Δύο ETFs που επενδύουν, το πρώτο σε ένα δείκτη μετοχών που σχετίζεται με τον χάλυβα και το δεύτερο, σε ένα δείκτη που έχει να κάνει με τον χαλκό. Και τα δύο αυτά μέταλλα, έχουν σε γενικές γραμμές, ανοδική πορεία λόγω της διαρκούς και έντονης ζήτησης από την Κίνα αλλά και άλλες μεγάλες, ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες. Τώρα, λόγω της τεράστιας καταστροφής στην Ιαπωνία και της συνεπακόλουθης προσπάθειας ανάκαμψης, θα υπάρξει άλλη μία σημαντική πηγή ζήτησης για χάλυβα και χαλκό. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό, τα δύο αυτά ETFs να επωφεληθούν.

• iPath S&P GSCI Crude Oil (OIL): Πρόκειται για ETF που ακολουθεί την τιμή του αργού πετρελαίου. Το πετρέλαιο είναι μακράν, το βασικό καύσιμο και μέσο παραγωγής ενέργειας στο πλανήτη μας. Η τιμή του βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, κάτι που οφείλεται στην αυξημένη ζήτηση από μεγάλες πληθυσμιακά χώρες και ταχύτητα αναπτυσσόμενες (π.χ. Κίνα, Ινδία) αλλά και από την αυξημένη γεωπολιτική αστάθεια. Γεωπολιτική αστάθεια που έχει να κάνει με τις εξεγέρσεις σε χώρες της Βορείου Αφρικής και φόβους για μετάδοση της κρίσεως και σε χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου και το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ανοδική ώθηση στη τιμή του μαύρου χρυσού. Σε αυτά, έρχεται να προστεθεί και το ενεργειακό έλλειμμα που εμφανίστηκε στην Ιαπωνία συνεπία του σεισμού, με την καταστροφή πυρηνικών της εργοστασίων.

 <<<<<<<<<<•>>>>>>>>>>

Το παρόν άρθρο είναι καθαρά ενημερωτικό και δεν συνιστά προτροπή για αγορά ή πώληση οποιοδήποτε αγαθού ή προϊόντος.

Παναγιώτης

15/3/2011

Ευρωπαϊκή Σύνοδος 11ης Μαρτίου: Η "ήπια" αναδιάρθρωση για την Ελλάδα ή αλλιώς ... η χορήγηση μισής ασπιρίνης σε καρκινοπαθή!

Θα θέλαμε να δώσουμε μια άλλη οπτική σε σχέση με την «επιτυχία» της 11^ης Μαρτίου, που είχαμε επιμήκυνση του δανείου που μας χορηγούν και μείωση του επιτοκίου κατά 100 μονάδες βάσης.

Τους «πανηγυρισμούς» της κυβέρνησης μπορείτε να τους βρείτε σε πολλά ειδησεογραφικά μέσα, που αναπαράγουν με copy paste τα δελτία τύπου. Εδώ όμως, αναλύουμε την είδηση διότι είμεθα σκεπτόμενοι άνθρωποι και δεν δεόμαστε αβίαστα ό,τι μας σερβίρουν (σημειώνω ότι μερικά σημεία τα έλαβα σχεδόν έτοιμα από άλλα blogs, διότι ως απόψεις με εξέφραζαν και συνεπώς, το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι 100% δικό μου).

Ας δούμε τα πράγματα:

Σημειώνουμε ότι η μείωση του επιτοκίου αφορά το κομμάτι των €80 δισ. της ΕΕ, αφού η σύνοδος ήταν των χωρών της Ευρωζώνης. Παράλληλα, τα χρήματα που τελικά θα αποπληρώσουμε, θα είναι περισσότερα, απλώς η χρονική κατανομή τους, θα είναι λίγο ομαλότερη.

Είναι όμως μια επιτυχία όπως θέλουν – προφανώς – οι της κυβέρνησης να την παρουσιάσουν;

Έπειτα από ένα χρόνο περίπου μνημονίου, το Χρέος ως προς ΑΕΠ είναι πλέον 148%, όσο δηλ. σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του μνημονίου θα έπρεπε να είναι στη λήξη του, το 2012. Άρα στο τέλος πάμε για πάνω από 160%. Ανεργία σχεδόν 15%, όση θα έπρεπε να ήταν το 2012. Έλλειμμα του προϋπολογισμού για το 2010 κοντά στο 10%, όταν η πρόβλεψη ήταν για 8%. Πληθωρισμός το 2010 στο 5,5%, όταν η πρόβλεψη ήταν για 2%. Ύφεση το 2010 στο 4,5%, όταν στο μέσον του χρόνου προβλέπονταν στο 3%. Το μνημόνιο εκτιμούσε για το2011 ύφεση 2,5%, ο προϋπολογισμός την ανέβασε στο 3% και το Economist την ανεβάζει στο 4%. Άρα αβέβαιο πόσο θα κλείσει στο τέλος.

Η αγορά, η πραγματική οικονομία έχει γονατίσει, έχει δημιουργηθεί μια πρωτόγνωρη ύφεση, και ας φανταστούμε τι θα συμβεί στο τέλος του χρόνου μιας και αναμένεται παρόμοιο ύψος ύφεσης. Εκτός αυτού τα έσοδα για το 2011 είναι ήδη εκτός στόχων.

Τι αποδεικνύουν οι αριθμοί; ότι το μνημόνιο απέτυχε παταγωδώς και ολοκληρωτικά. Αυτή η διαπίστωση δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση. Και αφού απέτυχε τόσο νωρίς δεν χρειάζεται να πούμε η συνέχειά του που μας οδηγεί: σε ολοκληρωτική καταστροφή.

Με αυτούς τους ρυθμούς το χρέος θα ξεπεράσει το 160% του ΑΕΠ (που όταν ανέλαβε ο ΓΑΠ ήταν 115%) και θα απαιτείται κινεζικού τύπου ανάπτυξη, μιας και εάν οι αγορές μας δανείζουν (πως;), το 8% του ΑΕΠ θα πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση μόνον των τόκων. Πάλι σύμφωνα πάντα με το χρονοδιάγραμμα του μνημονίου, το χρέος θα «υποχωρήσει» στο 130% το 2020 και στο 115% προς το 2025%!!! Αυτό είναι το ευνοϊκότερο σενάριο μιας από τότε που εφαρμόζεται το μνημόνιο δεν έχει επιτύχει ούτε ένα στόχο από αυτούς που έθεσε, και συνεχώς αναθεωρείται. Τρέχα γύρευε εάν έως το 2025 να βρεις εάν θα έχει παραμείνει κάτι όρθιο και κάτι Ελληνικό.

Η απόφαση είναι η όπως η χορήγηση μισής ασπιρίνης σε έναν καρκινοπαθή.

Ας δούμε την κατάσταση και λίγο διαφορετικά:

Ποιος είναι ο στόχος? Γιατί έχουμε μπει σε αυτή τη διαδικασία? Διότι έχουμε πρόβλημα δημοσιονομικό, μεγάλο έλλειμμα και τεράστιο χρέος. Η εμπιστοσύνη στις αγορές είτε έχει κλονιστεί, είτε παίζεται παιγνίδι, σημασία έχει ότι ΔΕΝ μας δανείζουν. Άρα, προκειμένου να συντηρήσουμε την εξυπηρέτηση του χρέους μας, χρειαζόμαστε ένα μηχανισμό στήριξης. 
Παρόμοιο πρόβλημα με εμάς έχει η Ιρλανδία και οσονούπω, έρχεται η Πορτογαλία, για να μην μιλήσω περί Ισπανίας...

Όταν ο Στόχος είναι να αποκαταστήσεις την εμπιστοσύνη στις αγορές, για να μπορέσεις να ξαναβγείς σε αυτές και να σε δανείζουν επαρκώς και σε μη τοκογλυφικά επιτόκια προκειμένου να μπορείς να συντηρείς την εξυπηρέτηση του χρέους σου, τι χρειάζεται; Να μειωθεί έλλειμμα και χρέος.

Εσείς αν ήσασταν ένας μεγαλοκεφαλαιούχος και έρχονταν η Ελλάδα με 120% του ΑΕΠ χρέος και έλλειμμα κοντά στο 12% και δεν το θεωρούσατε ελκυστικό για να την δανείσετε, όταν μετά από 2 - 3 χρόνια, ξανάρχονταν η Ελλαδίτσα με χρέος π.χ. 160% και έλλειμμα 7% και με την οικονομία της σε βαθιά ύφεση, θα θεωρούσατε ότι τα πράγματα βελτιώθηκαν στο ενδιάμεσο ή ότι χειροτέρευσαν? Θα την δανείζατε τότε? ή πάλι δεν θα της δίνατε ούτε ευρώ? ή θα της δίνατε μισό ευρώ αλλά θα ζητούσατε τόκο πιστωτικής κάρτας (τοκογλυφικό)?
Εγώ λοιπόν αν ήμουν μεγαλοκεφαλαιούχος, υποψήφιος δανειστής χωρών, θα δάνειζα σε λογικό επιτόκιο την όποια χώρα είχε προβλήματα υψηλού χρέους και ελλείμματος, υπό ποιες προϋποθέσεις?

Εάν το υψηλό χρέος και έλλειμμα αφορούσε στο παρελθόν, αλλά πλέον η χώρα αυτή είχε κάνει τις απαραίτητες κινήσεις, προκειμένου η οικονομία της να καταστεί παραγωγική.
Αυτό σημαίνει οικονομία σε επέκταση και όχι σε ύφεση. Αυτό σημαίνει φορολογία, τουλάχιστον όχι υψηλή. Αυτό το έχει η Ιρλανδία (που δεν "κέρδισε" τίποτα από τους Ευρωπαίους χθες) και δεν το έχει η Ελλαδίτσα (που "κέρδισε" από τους Ευρωπαίους χθες). Αυτό σημαίνει εκρίζωση αν είναι δυνατόν, όλων των ελλειμματογόνων πηγών, που στην Ελλάδα είναι ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ τομέας και που δυστυχώς, οι κυβερνήσεις του παρελθόντος αλλά και η ΠΑΡΟΥΣΑ έχουν αποδείξει ότι δεν θέλουν να το αντιμετωπίσουν γιατί θα είναι σαν να απονευρώνουν το δικό τους σώμα, δηλαδή όλον αυτό το διεφθαρμένο μηχανισμό που λειτουργεί στα πλαίσια του δούνε και λαβείν και συντηρεί αυτά τα δύο κόμματα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) στην εξουσία. 
Επομένως, μη γελιούνται κάποιοι εδώ μέσα: τα μέτρα που έχει πάρει το ΠΑΣΟΚ και όποια άλλα τυχόν πάρει, δεν είναι στην κατεύθυνση της εκρίζωσης του ελλειμματογόνου μηχανισμού, αλλά της εξοικονόμησης - κλεψίματος από τους πραγματικά αθώους και εκτός ελλειμματογόνου μηχανισμού πολιτών (των χαμιλομεσαιομισθωτών, των συνταξιούχων, των μικροεπιχειρηματιών), δηλαδή της συνήθους "αγελάδας" για όταν έχουμε θέμα αύξησης των δημοσίων εσόδων.
Και στον δημόσιο τομέα, αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πειράξει στα πλαίσια του "νοικοκυρέματος" κάποιους, αυτοί δεν θα είναι οι βολεμένοι που δημιουργούν τον ελλειμματογόνο μηχανισμό, αλλά αυτοί που μπήκαν αξιοκρατικά και είναι και χαμηλά ως επί το πλείστον αμειβόμενοι. Να είστε σίγουροι γι'αυτό. Το έχουν ήδη αποδείξει.
Οπότε το ΠΑΣΟΚ, μπορεί εδώ και ένα χρόνο, με τα μέτρα να έχει περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες, αλλά αντί να ενισχύσει, να καταστήσει υγιέστερο το δημόσιο κομμάτι της ελληνικής οικονομίας, το καθιστά μέσω των μέτρων ασθενέστερο. Παράλληλα, στα πλαίσια εξεύρεσης εσόδων, καταληστεύει με αδικέστατα μέτρα και τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος ενώ ήταν υγιής και παραγωγικός και κερδοφόρος (σε γενικές γραμμές), καθίσταται πλέον και αυτός ασθενικός, τουλάχιστον στο τμήμα των μικρομεσαίων εμπλεκομένων.

Άρα, η ελληνική οικονομία γενικότερα, αντί να ισχυροποιείται, καθίσταται ολοένα ασθενικότερη, η σαπίλα παραμένει στον δημόσιο τομέα και φεύγει ότι καλό είχε και στον ιδιωτικό τομέα, επικρατεί ύφεση που πλήττει τους μικρομεσαίους εντόνως.

Το όλο αυτό κλίμα που περιέγραψα, ΔΕΝ συνιστά βελτίωση αλλά χειροτέρευση.
Οι ευρωπαίοι λοιπόν χθες, μας έδωσαν μισή ασπιρίνη, ενώ είμαστε βαριά άρρωστοι. 
Και γιατί το έκαναν? Από αγάπη προς εμάς?
Όχι. Απλά, για να προετοιμάσουν με άνεση χρόνου την διαθήκη μας (της Ελλαδίτσας), που η όλη περιουσία μας θα περάσει στα χέρια τους. 
Χειροκροτήστε τώρα λοιπόν, την μεγάλη επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης και κοροϊδέψτε τους Ιρλανδούς που δεν "πήραν" τίποτα.

Η Ιρλανδία που δεν "κέρδισε" τίποτα χθες, εξακολουθεί να διατηρεί ένα περιβάλλον φιλικό προς την επιχειρηματικότητα, που σημαίνει ότι θα εξακολουθήσει να δημιουργεί επιχειρηματικότητα τουλάχιστον πολύ εντονότερα συγκριτικά με την Ελλάδα. Τότε θα υπάρχει τζίρος και κέρδη και συνεπώς και ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ προϊόν. Τα δημόσια έσοδα του Ιρλανδικού κράτους θα τονωθούν, ενώ τα δικά μας έχουν πάει ήδη στον Καιάδα και που είσαστε ακόμα με αυτούς τους ληστές που μας κυβερνούν, αλλά κέρδισαν αυτή την φοβερή επιτυχία για λογαριασμό μας χθες, ε?

Εσείς, που θα προτιμούσατε να ανοίγατε μια επιχείρηση? Εδώ με τους φόρους που έχουμε ή στην Ιρλανδία? Εδώ με τους διεφθαρμένους δημόσιους υπαλλήλους που έχουμε και ότι αυτό συνεπάγεται για την επιχείρησή σας ή στην Ιρλανδία? Εδώ που οι νόμοι αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο ή στην Ιρλανδία? Εδώ που ο ΓΑΠ χθες έφερε μια φοβερή επιτυχία ή στην Ιρλανδία που δεν πέτυχαν τίποτα χθες?

Εσείς αν ήσασταν μεγαλοκεφαλαιούχοι ποιον θα δανείζατε? Την Ελλάδα με όσα έχει καταφέρει ή την Ιρλανδία? 

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να ήσασταν μεγαλοκεφαλαιούχοι τοκογλύφοι, οπότε πιθανότατα θα δανείζατε την Ελλάδα, με σκοπό όχι να πάρετε τα χρήματα του δανείου σας πίσω, αλλά να βάλετε χέρι στο ενέχυρο, με αξία πολύ μεγαλύτερη του χορηγηθέντος δανείου.

Παναγιώτης 

12/3/2011

Τράπεζες: Προσοχή στις “Σειρήνες”!

Στις προηγούμενες ημέρες (βλ. κόκκινο κύκλο), ο δείκτης τραπεζών υποχώρησε λίγο κάτω από τις 1300 μονάδες, επιβεβαιώνοντάς μας πλήρως, όταν στην ακριβώς προηγούμενη αναφορά μας, στις 25/2/2011, αναφέραμε “…βραχυπρόθεσμα, στις επόμενες δύο εβδομάδες, ο δείκτης των τραπεζών θα κινηθεί προς τις 1300 μονάδες, ίσως και λίγο χαμηλότερα”.

Την ΠΑ 11/3/2011, υπήρξε μια τραπεζοκεντρική άνοδος στο ΧΑ, καθώς ο δείκτης των Τραπεζών ανήλθε κατά 4,5%, στις 1340 μονάδες περίπου (το γράφημα εμφανίζει τιμές μέχρι 10/3/2011), καταδεικνύοντας μια αισιόδοξη οπτική.  Ωστόσο, τα spreads της χώρας μας την ΠΑ 11/3/2011 κινούνταν ανοδικά, στις 960 μονάδες βάσης και τα CDS επίσης ανοδικά: στις 1064 μονάδες βάσης της Ελλάδος, στις 454 μονάδες βάσης της Πορτογαλίας με ισχυρή αύξηση, στις 248 μ.β. της Ισπανίας και 580 μ.β. της Ιρλανδίας. Αυτή η οπτική που δεν είναι καθόλου αισιόδοξη, θεωρούμε ότι θα βασίζεται σε εντονότερη και καλύτερη πληροφόρηση και άρα, περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούμε, παρά να εφησυχάζουμε.

Η άνοδος του ΧΑ της ΠΑ 11/3^ου, φαίνεται να βασίστηκε στην προσδοκία κάποιων επενδυτών, περί θετικών αποφάσεων στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, σε σχέση με τον μηχανισμό στήριξης και την πιθανή χαλάρωση των όρων δανεισμού της χώρας μας. Οι γερμανοί, διότι από αυτούς εξαρτάται η στάση που θα υιοθετηθεί, φαίνεται να τηρούν σκληρή στάση (ως συνήθως), αλλά καθώς το κύριο μέλημά τους είναι η διάσωση της ζώνης του Ευρώ (του κοινού νομίσματος που εξυπηρετεί τα μέγιστα τα οικονομικά τους συμφέροντα), υποθέτουμε ότι τελευταία στιγμή θα χαλαρώσουν τη στάση τους αλλά μόνο όσο χρειάζεται, σε μια προσπάθεια οι όποιες ενέργειές τους να μην συμβάλλουν στην αύξηση του λεγόμενου “ηθικού κινδύνου”.

Κάτι τέτοιο, μπορεί να δώσει το έναυσμα για μια μικρή ανοδική αντίδραση, αλλά όχι κάτι παραπάνω. Εξακολουθούμε να θεωρούμε αρνητική την μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη εικόνα για τις τράπεζες. Δεν είναι “φρόνιμο” να είναι κανείς τοποθετημένος στον κλάδο των τραπεζών και τυχόν μικρή ανοδική αντίδραση, θα προσφέρει κατά την άποψή μας, ευκαιρία πωλήσεων.  Για το προσεχές μέλλον μέχρι να επανέλθουμε (επόμενες δύο εβδομάδες), αναμένουμε μικρή κίνηση μετά διακυμάνσεων που θα καταλήξει ξανά περίπου στα τρέχοντα επίπεδα (1340 μονάδες) ή και λίγο χαμηλότερα. 

Παναγιώτης

11/3/2011 

 <<<<<<<<<<•>>>>>>>>>

Το παρόν άρθρο είναι καθαρά ενημερωτικό και δεν συνιστά προτροπή για αγορά ή πώληση οποιοδήποτε αγαθού.