Η
Τρόικα επιχειρεί στην Ευρώπη να διορθώσει τα προβλήματα με μια συνταγή
υπεραυστηρής λιτότητας και υπερπεριοριστική. Τα αποτελέσματα αυτής της
πολιτικής τα έχουμε διαπιστώσει εδώ και περίπου τρία χρόνια που εφαρμόζεται,
εδώ στην Ελλάδα…
Βέβαια,
έχει εξηγηθεί εδώ από μένα, σύντομα και περιεκτικά το που μας οδηγεί αυτή η
πολιτική, στο «Politicoeconomics à la Troika 101…»
http://financebeast.blogspot.gr/2012/07/politicoeconomics-la-troika-101.html
Όμως,
αντίθετοι στην υπερπεριοριστική
μνημονιακή πολιτική, είναι πλήθος ειδικών. Ας τους δούμε έναν – έναν,
σημειώνοντας ότι μπορεί να μου έχουν ξεφύγει και κάποιοι…
Πως
έβγαλε ο Κέυνς το παραπάνω συμπέρασμα; Ότι δηλαδή σε εποχές οικονομικής κρίσεως,
απαιτείται η κρατική παρέμβαση και υιοθέτηση πολιτικών επέκτασης και όχι
συρρίκνωσης;
Μα
από την παρατήρηση των συνεπειών του Κραχ του 1929. Ο ίδιος ήταν της άποψης ότι
η αγορά θα πρέπει να λειτουργεί με τις δυνάμεις της αλλά όταν η αγορά έχει εισέλθει
σε φάση κρίσης, παρατήρησε ότι από μόνη της, δεν μπορεί να ισορροπήσει, να
αυτορυθμιστεί.
Σε
μια οικονομία που βρίσκεται όχι σε μια απλή επιβράδυνση ή σε μια ήπια ύφεση,
αλλά σε Κρίση, οι λεγόμενες δυνάμεις της αγοράς απλά ΔΕΝ ισορροπούν: για παράδειγμα, όσο και να μειωθεί το
εργατικό κόστος, το γενικότερο κλίμα είναι τόσο άσχημο που κανείς δεν επενδύει
και συνεπώς η ανεργία συνεχίζει και αυξάνει, η κατανάλωση μειώνεται, επιπλέον
επιχειρήσεις κλείνουν και έχουμε ένα φαύλο κύκλο συρρίκνωσης.
Οι
παρατηρήσεις του Κέυνς, επιβεβαιώθηκαν στην πράξη αρκετές φορές από τότε που
διατυπώθηκαν, στις οικονομικές κρίσεις που εκδηλώθηκαν. Οι πολιτικές που προτείνει
ο Κέυνς είναι οι μόνες που δουλεύουν σε μεγάλες κρίσεις.
Κατά
τον Κέυνς λοιπόν, σε εποχές οικονομικής κρίσης, απαιτούνται πολιτικές κρατικού
παρεμβατισμού που να αποσκοπούν στην
άνοδο των δημοσίων δαπανών για να
καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης. Κατά τον Κέυνς, σε περιόδους κρίσεως,
θα πρέπει να λαμβάνει χώρα αναδιανομή, δηλαδή μέρος των κερδών του κεφαλαίου,
να διανέμεται στις κατώτερες τάξεις (με τη μορφή κοινωνικών και άλλων παροχών),
προκειμένου να αποφεύγεται η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι αναταραχές, αλλά και
να δημιουργηθούν οι συνθήκες επανεκκίνησης της οικονομίας.
Οι
δημόσιες δαπάνες μπορεί να ξοδεύονται ως επιδόματα ανεργίας και λοιπές παροχές
και ελαφρύνσεις, αν και ο κύριος στόχος κατά τον Κέυνς σημειώνουμε ότι δεν
είναι η αναδιανομή πλούτου, αλλά η επανόρθωση της ισορροπίας. Ανεξάρτητα από τους λόγους του Κέυνς, οι
μέθοδοι που προτείνει μας ενδιαφέρουν, καθώς έχουν δοκιμαστεί στην πράξη και
είναι οι μόνοι που μπορεί να έχουν αποτέλεσμα.
Μάλιστα
η αύξηση της φορολογίας σε περιόδους κρίσης είναι αντίθετη στη νοοτροπία του
Κέυνς, ο οποίος ζητά αύξηση των ελλειμμάτων στις κρίσεις, τα οποία
χρηματοδοτούνται από πλεονάσματα στις καλύτερες εποχές.
(Στην
δική μας περίπτωση, καθώς η χώρα μας είναι υπερχρεωμένη, τα ελλείμματα πρέπει
να καλυφθούν από τα πλεονάσματα του πλούσιου Βορά, ο οποίος δεν επωφελήθηκε και
λίγο κατά τα προηγούμενα χρόνια από το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Αν θέλετε,
βλέπετε σχετικά το «Από την Ευρωζώνη επωφελήθηκε μόνο η Γερμανία» στο
http://financebeast.blogspot.gr/2011/11/blog-post_21.html).
Φεύγοντας
από τον Κέυνς, ακολουθούν με ημερολογιακή σειρά, όσοι επιφανείς έχουν μιλήσει
για την κρίση και έχουν εκφραστεί αντίθετα στα όσα εφαρμόζει η Τρόικα.
ΙΟΥΛΙΟΣ 2011
(ακολουθεί το link για του λόγου το αληθές, όπως και στις υπόλοιπες αναφορές)
http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,772443,00.html
http://www.cosmo.gr/Finance/Germany/331838.html
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012
Αναφέρει
ότι μία υπερβολική δόση εξοικονόμησης απλώς κάνει τα πράγματα χειρότερα… καθώς
παγκοσμίως δεν υπάρχει κανένα παράδειγμα εθνικής οικονομίας που να
«γιατρεύτηκε» με περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις και τα προνοιακά
επιδόματα.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63643156
Ο
Στίγκλιτζ επίσης: «Η λιτότητα δεν λύνει το γρίφο της διαλυμένης ευρωπαϊκής
οικονομίας». Βλέπει υψηλή ανεργία, "βάσανα" και τεράστια ύφεση, σε
περίπτωση που οι ηγέτες δεν αλλάξουν ρότα σε μία οικονομική πολιτική που
οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο γκρεμό. (εξού και ο τίτλος μας)
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=196020
ΙΟΥΛΙΟΣ 2012
Όπως
αναφέρει ο Krugman, οι κυβερνήσεις πρέπει να ΑΥΞΗΣΟΥΝ τις κρατικές δαπάνες τους
και όχι να τις μειώσουν, έως ο ιδιωτικός τομέας να καταστεί έτοιμος ξανά, να
δώσει νέα ώθηση στην οικονομία.
Οι
αναπτυξιακές πολιτικές και όχι οι υφεσιακές είναι αυτές που παράγουν θέσεις
εργασίας. Φυσικά αναφέρεται και στην
Ελλάδα, όπου χαρακτηριστικά γράφει, η εφαρμογή της λιτότητας την ΣΚΟΤΩΝΕΙ ενώ
χρησιμοποιείται η ανεύθυνη δημοσιονομική πολιτική της ως άλλοθι για να
εφαρμοστεί η Μεγάλη Αυταπάτη της λιτότητας.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012
Το
μέλος του συμβουλίου των οικονομικών εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης,
ασκεί δριμεία κριτική στην πολιτική λιτότητας που ακολουθούν οι χώρες της
ευρωζώνης, προειδοποιώντας για καταστροφικές συνέπειες.
Τόσο
έντονες περικοπές δεν έχουν κανένα νόημα σε χώρες που βρίσκονται σε ύφεση,
επισήμανε ο κ. Μπόφινγκερ, διευκρινίζοντας: «Η κατάσταση στην Ελλάδα οφείλεται
μεταξύ άλλων στην "οικονομική θεραπεία σοκ" που ακολουθείται».
Σύμφωνα με το μέλος του «συμβουλίου των σοφών» της γερμανικής οικονομίας,
«υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ισπανία να έχουν την
τύχη της Ελλάδας».
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2240231
www.euepixeirein.gr
Πρόσθεσε
ότι τα μέτρα λιτότητας είναι βέβαιο ότι δε μπορούν να αναθερμάνουν μία
οικονομία, ούτε να αποπληρώσουν ένα χρέος. Αντίθετα το χρέος φουσκώνει. Και δεν
είναι πως αυτές οι πολιτικές δεν δουλεύουν επί του παρόντος και θα αποδώσουν
αργότερα. Αυτές οι πολιτικές δεν θα αποδώσουν καρπούς ποτέ, δήλωσε κατηγορηματικά.
Κατά
τον Τσόμσκι, τα μέτρα που υιοθετήθηκαν στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν έχουν
βοηθήσει, αλλά αντίθετα έχουν καταστρέψει τον κοινωνικό ιστό στη χώρα, τον
κοινωνικό ιστό που μέχρι πρότινος αποτελούσε κάτι «ιερό» για την ευρωπαϊκή
ήπειρο. Σε μία δραματική αναφορά του για τη χώρα μας, τόνισε ότι «ο ελληνικός
λαός έχει πιεστεί περισσότερο από όσο αντέχει και ότι το επίπεδο ζωής του
Έλληνα έχει επιστρέψει στη δεκαετία του ‘60».
Προσπαθώντας
πάντως να εξηγήσει γιατί επιβάλλονται τόσο σκληροί όροι στην Ελλάδα παρά το
γεγονός ότι φαίνεται να μη λειτουργούν λέει: «Μπορεί να κρύβεται και ένας
ταξικός πόλεμος από πίσω. Μπορεί να θέλουν να διαλύσουν το κοινωνικό συμβόλαιο,
το ευρωπαϊκό κράτος δικαίου».
Όσο
για το τι μέλλει γενέσθαι; Ο Τσόμσκι πιστεύει ότι για να βγει η Ελλάδα από την
κρίση πρέπει να δοθούν ευρωπαϊκοί πόροι που θα «πυροδοτήσουν» αναπτυξιακές
δομές. Να υπάρξει ανάπτυξη, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
http://www.thestival.gr/policy/item/59413-tsomski3a-katastrefete-tin-ellada
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/10/2012_467809
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012
• Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα Welt, σε Ανάλυση – Έκθεση των οικονομολόγων της Commerzbank, δηλαδή της δεύτερης μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας, το πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, οδηγεί τη χώρα στην κατάρρευση και την χρεοκοπία.
http://www.megatv.com/megagegonota/article.asp?catid=27370&subid=2&pubid=29955262
και το άρθρο της ίδιας της γερμανικής εφημερίδας
http://www.welt.de/wirtschaft/article110580012/Griechenland-Retter-luegen-sich-in-die-Tasche.html
και το άρθρο της ίδιας της γερμανικής εφημερίδας
http://www.welt.de/wirtschaft/article110580012/Griechenland-Retter-luegen-sich-in-die-Tasche.html
• O Nicholas Hastings, γνωστός δημοσιογράφος του CNBC, αναρωτήθηκε εάν οι επενδυτές διεθνώς, βλέπουν πλέον τη λιτότητα ως το δρόμο προς τη μεγαλύτερη οικονομική συρρίκνωση και τελικά την κοινωνική καταστροφή ή τη στηρίζουν καθώς διατηρούν την ελπίδα ότι θα βοηθήσει να μειωθεί το κόστος δανεισμού και θα επιτρέψει στις οφειλέτριες χώρες να αρχίσουν κάποια στιγμή να εξυπηρετούν το χρέος τους σε πιο λογικά επιτόκια;
Ο ίδιος απαντά ότι η αντίδραση του ευρώ στα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα υποδηλώνει ότι οι επενδυτές ίσως αρχίζουν να κλίνουν προς την πρώτη επιλογή και ότι δεν βλέπουν κατ’ανάγκη τη λιτότητα ως μονόδρομο.
http://blogs.wsj.com/eurocrisis/2012/11/08/austerity-may-no-longer-be-solution-for-euro/
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

"Κύριοι, ο Olli Rehn, επίτροπος της Ε.Ε. για οικονομικά και νομισματικά θέματα, υπερασπίζεται τις πολιτικές λιτότητας που η Ε.Ε. επιβάλλει στα κράτη-μέλη. Βλέπει φως στο τέλος του τούνελ. Ενώ πράγματι υπήρξαν κάποιες θετικές ενδείξεις πρόσφατα, τα επιχειρήματά του δεν αντέχουν τον εξονυχιστικό έλεγχο. Θα επισημάνω μόνο δύο σημεία ως προς τη λιτότητα και την εξισορρόπηση στο θέμα του ανταγωνισμού.
Η ευρωπαϊκή οικονομία ανέκαμπτε σε μεγάλο βαθμό στα τέλη του 2009 και το 2010. Υπήρχε φως και όχι μόνο στο τέλος του τούνελ. Βυθίστηκε όμως ξανά στην ύφεση το 2011 και το 2012. Εάν η αιτία δεν είναι η πανευρωπαϊκή στροφή στη λιτότητα στις αρχές του 2011, τότε πώς το εξηγεί αυτό ο κ. Rehn; Δεν το εξηγεί. Απλώς το αγνοεί. Στα τέλη του 2011, η Κομισιόν προέβλεψε ότι το 2012 θα είναι δύσκολο, αλλά το 2013 ισχυρό. Τώρα προβλέπει ακριβώς τα ίδια για το 2013 και για το 2014. Βλέπει πάντα φως στο τέλος του τούνελ.
Προσομοιώσεις που έγιναν από τις ECLM/IMK/OFCE δείχνουν ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση θα βρίσκονταν σε υψηλότερα επίπεδα εάν η προσαρμογή δεν ήταν τόσο έντονη και είχε αναβληθεί μέχρις ότου ισχυροποιηθεί η οικονομία.
Ο κ. Rehn επικαλείται με "ανειλικρίνεια" τον Κέινς - ο οποίος υποστήριζε ότι η προσαρμογή θα πρέπει να εφαρμόζεται σε χώρες με πλεόνασμα και όχι σε ελλειμματικές οικονομίες- και υποστηρίζει ότι οι επεκτατικές πολιτικές για την ενίσχυση της ζήτησης στη Γερμανία δεν θα συμβάλουν καθόλου στην προσαρμογή του Νότου. ... Τέλος, η ίδια η Γερμανία αντιμετωπίζει τώρα ισχνή ανάπτυξη. Η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική θα ήταν προς το συμφέρον της.
Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει πορεία και να μην επιμένει σε πολιτικές (περιοριστικές) που έχουν χάσει την αξιοπιστία τους".
http://www.social-europe.eu/2012/12/answering-commissioner-rehn/
Εσείς γνωρίζετε το "Ευεπιχειρείν";;;
> Συνεπώς βρε Τρόικα, είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά (μας) αρμενίζετε;;;
>>>•<<<
Για
την αντιγραφή των απόψεων των γνωστών και επιφανών επιστημόνων, Παναγιώτης
Σοφιανόπουλος