Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

3D Printing: Επενδύστε στην επιστημονική φαντασία που γίνεται πραγματικότητα!


Ξέρετε ότι υπάρχει τρισδιάστατη εκτύπωση; Είναι ένας νέος τομέας της τεχνολογίας που μόλις αρχίζει και γίνεται γνωστός. Που μόλις αρχίζει και δημιουργείται αγορά, καθώς ο κόσμος μαθαίνει για αυτήν. 

Περί τίνος πρόκειται;  Ουσιαστικά πρόκειται για συσκευές που εκτυπώνουν στις τρεις διαστάσεις (μήκος, βάθος, ύψος). Καθώς η κεφαλή ή οι κεφαλές των εκτυπωτών περνούν και εναποθέτουν σε μια επιφάνεια τις στρώσεις του υλικού εκτύπωσης, εκτυπώνονται εντέλει μετά από μια σειρά στρώσεων (δηλαδή δημιουργούνται, κατασκευάζονται), αντικείμενα με βάθος.

Η τρισδιάστατη εκτύπωση και κατασκευή (3D printing / manufacturing) βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο, όπως και οι δυνατότητες που σχετίζονται με την εν λόγω τεχνολογία. Οι χρήσεις που δημιουργούνται με αυτή τη νέα τεχνολογία, είναι σχεδόν απεριόριστες. Φανταστείτε την τεράστια αγορά που δημιουργήθηκε όταν κατασκευάστηκαν οι διδιάστατοι εκτυπωτές: κάθε επιχείρηση, κάθε οργανισμός, κάθε ιδιώτης απέκτησε από έναν.
                                                                       euepixeirein.gr !
Φανταστείτε τώρα, τι ανάπτυξη μπορούν να παρουσιάσουν οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές, που καθώς εκτυπώνουν σε 3 διαστάσεις, είναι ουσιαστικά, εξαιρετικά χρήσιμοι σε πλήθος χρηστών: σε κατασκευαστές, αρχιτέκτονες, μηχανικούς (μπορούν να φτιάχνουν ταχύτατα μακέτες), σε βιομηχανίες (μπορούν να φτιάχνουν ταχύτατα τα πρωτότυπα μοντέλα - ομοιώματα των προϊόντων που αναπτύσσουν), σε ερασιτέχνες μάστορες, σε εφευρέτες, σε καλλιτέχνες, σε κατασκευαστές κοσμημάτων, σε σχολές ιατρικής κ.λπ.. Και τώρα πλέον, αρχίζουν και βγαίνουν στην αγορά τριδιάστατοι εκτυπωτές χαμηλού κόστους, μια προϋπόθεση απαραίτητη προκειμένου να αρχίσει να αναπτύσσεται η αγορά ταχύτατα.

Πραγματικά δείγματα τρισδιάστατης εκτύπωσης 

Μόλις ξεκινάει ένας τομέας που μπορεί και θα, απογειωθεί στα χρόνια που θα έρθουν. Επενδύστε λοιπόν από νωρίς και μακροπρόθεσμα, σε αυτό τον τομέα που πραγματικά είναι game changer, μέσω των εταιριών 3D Systems (DDD) και Stratasys (SSYS). 

Πόσες άλλες ευκαιρίες θα έχετε να τοποθετηθείτε στα πρώτα βήματα μιας νέας, επαναστατικής τεχνολογίας;

>>>•<<<

Το παρόν αποτελεί καθαρά πληροφοριακό υλικό και σε καμία περίπτωση δεν συνιστά προτροπή για αγοραπωλησίες μετοχών ή συναφών τίτλων.  




Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Απάντηση στον Μπ. Παπαδημητρίου και σε όποιον άλλο είναι υπέρ των Μνημονίων


Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου συνομιλόντας με την Άρη Πορτοσάλτε την Μ. Τετάρτη, ανέφερε ότι τώρα που οι εκλογές είναι μπροστά μας, θα πρέπει ο καθένας να πάρει θέση.

Πρόσθεσε ότι όσοι δηλώνουν αντιμνημονιακοί  κάνουν εύκολη κριτική και το αντιμνημονιακός δεν είναι θέση, είναι αντίθεση και ότι δεν έχουν πρόταση. Και αναρωτήθηκε – στοχεύοντας τους αντιμνημονιακούς πολίτες ή έστω τους αναποφάσιστους – πως θα πετύχουμε την έξοδο από την κρίση, υπονοώντας από την όλη και σύντομη επιχειρηματολογία του, ότι οι μνημονιακοί έχουν πρόταση εξόδου της χώρας από την κρίση.

Αγαπητέ Μπάμπη, όντας έμπειρος δημοσιογράφος, θα περείμενα μια ισχυρότερη επιχειρηματολογία υπέρ των μνημονίων.
• Γιατί Μπάμπη, είναι αντίθεση το να είναι αντιμνημονιακός και να μην είναι θέση;
• Γιατί Μπάμπη να μην είναι αντίθεση το να είναι κανείς μνημονιακός;
• Επειδή το λες εσύ, σημαίνει ότι είναι σωστό;

Ας δούμε όμως με ΛΟΓΙΚΑ επιχειρήματα ποιο είναι θέση και ποιο είναι αντίθεση.
Ποιο είναι το ζητούμενο; Η έξοδος της χώρας από τη κρίση.  Πως θα το πετύχουμε αυτό;
                                                                      www.euepixeirein.gr
Υπάρχει η άποψη ότι θα το πετύχουμε μέσω του Μνημονίου και υπάρχει και η άποψη ότι θα το πετύχουμε μέσω πολιτικών που χαρακτηρίζονται ως αντιμνημονιακές διότι αν και μερικές εξ αυτών δεν ομοιάζουν μεταξύ τους (π.χ. η πολιτική των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ με του ΚΚΕ), ωστόσο είναι σαφές ότι όλες αυτές είναι αντίθετες στις μέχρι σήμερα ακολουθούμενες πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί και αυτές αναφέρουμε ως μνημονιακές.

Το ότι το Μνημόνιο είναι καταστροφικό εξηγείται και αναλύεται εδώ (Γιατί το νέο Μνημόνιο είναι απαράδεκτο -όπως και το παλαιό)

Και εδώ (Η διάψευση των Μνημονιολατρών και που μας οδηγούν! Τι πρέπει να γίνει!):

Αφού εξηγήσαμε το ότι οι Μνημονιακές πολιτικές είναι καταστροφικές και αντί να οδηγήσουν στην ανάταση της ελληνικής οικονομίας, την οδηγούν βαθύτερα στο λάκκο – και αν θέλει ο αγαπητός Μπάμπης ή και οποιοσδήποτε άλλος, μπορεί να επιχειρηματολογήσει ότι όλα αυτά δεν ισχύουν και ισχύει κάτι άλλο – θα αναφέρω ποια είναι η εναλλακτική. Σημειώνω δε ότι το ποια είναι η εναλλακτική ή καλύτερα κάποια εναλλακτική, αυτή που κατ’εμένα είναι ορθή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές, αναφέρονται στο προηγηθέν άρθρο (Η διάψευση των Μνημονιολατρών και που μας οδηγούν! Τι πρέπει να γίνει!)

Σε γενικές γραμμές όμως και σύντομα, θα αναφέρω σε ότι αφορά στο τι πρέπει να γίνει τα ακόλουθα:

Οι πολιτικές που υπαγορεύουν η ΕΕ και το ΔΝΤ αποτυγχάνουν. Ή καλύτερα δεν αποτυγχάνουν αλλά πετυχαίνουν το στόχο τους, ήτοι την φτωχοποίηση των λαών.

Εάν το ζητούμενο είναι η καταπολέμηση του χρέους και των ελλειμμάτων, τότε οι πολιτικές της Τρόικα αποτυγχάνουν διότι αυξάνουν την ανεργία, δημιουργούν ύφεση και αυξάνουν σε γενικές γραμμές το χρέος και τα ελλείμματα ως ποσοστό % προς το ΑΕΠ. (αυτό δεν έχει συμβεί και στην Ελλάδα;)

Το χρέος και τα ελλείμματα δημιουργούνται γιατί καταναλώνουμε περισσότερο από όσο παράγουμε. Συνεπώς, αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε χρέος και ελλείμματα, πρέπει να αυξήσουμε την εγχώρια παραγωγή (και όχι καταναλώνουμε από εισαγώμενα, για τα οποία πρέπει να δανειζόμαστε για να τα αποκτήσουμε, εφόσν δεν έχουμε εγχώρια παραγωγή).

Οι Έλληνες πρέπει να καταναλώνουν περισσότερα ελληνικά αγαθά διότι για κάθε συναλλαγή ελληνικών αγαθών, τα χρήματα μένουν στη χώρα, αλλιώς φεύγουν εκτός. Προτιμόντας την κατανάλωση ελληνικών αγαθών, τα χρήματατά μας μένουν εδώ και πληρώνονται εργαζόμενοι στη χώρα μας. Διαφορετικά, πληρώνετε έναν γερμανό εργαζόμενο, έναν κινέζο, έναν αμερικάνο... Προτιμόντας την κατανάλωση εγχωρίως παραγόμενων αγαθών, ενισχύετε την απασχόληση στη χώρα μας.

Το θετικό αποτέλεσμα εξηγήται και εδώ (Προτιμάμε Ελληνικά Προϊόντα - Πλέον είναι σημαντικό για την επιβίωσή μας!):

Επομένως, μπορεί κανείς να καταπολεμήσει το χρέος και τα ελλείμματα ενισχύοντας την εγχώρια παραγωγή. Και εδώ το κράτος μπορεί να κάνει πολλά προκειμένου να το πετύχει. Θα δώσω μερικά απλά παραδείγματα: Γιατί δεν ενισχύει την διασύνδεση επιχειρήσεων και πανεπιστημιακής έρευνας; Γιατί δεν δίνει κίνητρα στον τομέα των φωτοβολταϊκών, που ούτως ή άλλως δίνει επιδοτήσεις, να χρησιμοποιούνται πάνελς “made in Greece”; Δεν είναι καμιά φοβερή τεχνολογία. Γιατί δεν έχουν αναπτυχθεί inverters (οι μετατροπείς του συνεχούς ρεύματος στα φωτοβολταϊκά, σε εναλλασσόμενο) που να κατασκευάζονται στην Ελλάδα και τώρα αναγκαζόμαστε και τους εισάγουμε; Θα μπορούσα να πω πάρα πολλά, αλλά θα κούραζα. Και είναι πράγματα τα οποία γίνονται ταχύτατα, αρκεί να υπάρχει βούληση.

Η ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής φέρνει καλύτερα εισοδήματα και υψηλότερη απασχόληση. Αυτοί οι παράγοντες (καλύτερα εισοδήματα και απασχόληση) φέρνουν μεγαλύτερη κατανάλωση. Η μεγαλύτερη κατανάλωση επιφέρει καλύτερες πωλήσεις και κέρδη στις επιχειρήσεις, που με την σειρά του δημιουργεί την ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη (εγχώρια) παραγωγή, που με τη σειρά του συνεπάγεται μεγαλύτερη απασχόληση που φέρνει καλύτερα εισόδημα κ.ο.κ., πλέον έχουμε πετύχει ΑΝΑΠΤΥΞΗ (και όχι συρρίκνωση που επιφέρουν τα μνημόνια).

Αυτή είναι η λέξη κλειδί: Ανάπτυξη. Με αυτού του είδους την πολιτική, όπως περιέγραψα στις ανωτέρω παραγράφους και στο άρθρο (Η διάψευση των Μνημονιολατρών και που μας οδηγούν! Τι πρέπει να γίνει!), δημιουργείται ένα ΘΕΤΙΚΟ αίσθημα και προδιάθεση  κατανάλωσης και διάθεσης για επιχειρηματικότητα, δημιουργείται ένα θετικό οικονομικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον αισιοδοξίας. Πολλοί άνθρωποι, θέλουν να καταναλώσουν και καταναλώνουν, διατίθενται να λάβουν ρίσκο και να δημιουργήσουν επιχειρήσεις, που θα δώσουν δουλειά σε περισσότερους ανθρώπους κ.ο.κ.

Από την άλλη πλευρά, οι πολιτικές που επιβάλλονται από την ΕΕ, η ατελείωτη αυστηρότητα (άδικα μέτρα που περιορίζουν τα εισοδήματα της πλειοψηφίας των πολιτών), καταστρέφουν το οικονομικό κλίμα. Αυτές οι πολιτικές της αυστηρότητας (μνημονιακές), δημιουργούν ύφεση και συρρίκνωση της οικονομίας, δημιουργούν ένα ΑΡΝΗΤΙΚΟ περιβάλλον, στο οποίο κανείς δεν θέλει να ανοίξει μια νέα επιχείρηση, όσο χαμηλά και εάν υποχωρήσει το εργατικό κόστος (βλ. μείωση των κατώτατων μισθών).

Ας πούμε ότι ο μέσος μισθός μειώνεται στα €200/μήνα. Σε ένα τέτοιο αρνητικότατο περιβάλλον, σχεδόν κανείς δεν θα θέλει να δημιουργήσει μια νέα επιχείρηση. Σε αυτό το περιβάλλον σχεδόν κανένας δεν θα έχει αρκετά χρήματα αλλά και τη διάθεση προκειμένου να καταναλώσει. Ακόμα και αν κάποιος έχει τα απαιτούμενα χρήματα, πάλι περιορίζει στο έπακρο τη κατανάλωση, φοβούμενος τα χειρότερα. Η στάση κατανάλωσης επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα: εταιρίες, επιχειρήσεις και εργοστάσια  κλείνουν, η ανεργία αυξάνεται, το εισόδημα μειώνεται, κατ΄επέκταση μειώνεται περαιτέρω η κατανάλωση και... έχουμε έναν φαύλο κύκλο οικονομικής συρρίκνωσης και εξαθλίωσης των πολιτών.

Γι’αυτό σε αυτή τη Κρίση, οι κυβερνώντες μας πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές οικονομικής επέκτασης, να δημιουργήσουν Ανάπτυξη. Η επέκταση θα επιφέρει ανάπτυξη, που θα επιφέρει πλούτο και εάν αρκετοί άνθρωποι είναι σχετικά οικονομικά ευμαρείς, μπορούν και να καταναλώνουν, όπως και να πληρώνουν φόρους (άμεσους και έμμεσους) προκειμένου να μειωθούν τα ελλείμματα και το χρέος.

Διαφορετικά, εάν δηλαδή συνεχιστούν οι μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενες μνημονιακές πολιτικές, θα φτωχοποιηθούμε, η εγχώρια παραγωγή θα διαλυθεί και η ανεργία θα φτάσει στα ουράνια. Δεν το λέμε θεωρητικά, μιλάμε πρακτικά- σχεδόν έχουν πετύχει τον σκοπό τους. Η οικονομία θα είναι νεκρή. Τότε, θα έρθουν όποιοι έχουν χρήμα (Έλληνες ή Γερμανοί επιχειρηματίες, Αμερικάνοι, Κινέζοι κλπ πολυεθνικές) να εκμεταλλευθούν σε εξευτελιστικές τιμές, τα όποια περιουσιακά στοιχεία (assets) και το ανθρώπινο δυναμικό, που διαθέτει η χώρα μας, όπως και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου (καθώς ότι γίνεται, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα).

Αυτό προσπαθούν να κάνουν οι διεθνείς καπιταλιστές. Είναι αυτή η Ενωμένη Ευρώπη που θέλουμε;  Αυτή είναι η Ευρώπη των banksters και των καπιταλιστών. Γι’ αυτό ευχαριστούμε, ΟΧΙ, δεν θα πάρουμε! (αν αυτό θέλουν)
Ή η Τρόικα θα πρέπει να αποδεχτεί τα μέτρα «προσαρμογής» να γίνουν δίκαια και να αποκατασταθούν οι αδικίες που έχουν υπάρξει, άμεσα, από «χθες» ή τότε, θα πρέπει να βγούμε από το Ευρώ τους που φέρνει μόνο την καταστροφή, επιφέροντας βεβαίως τεράστια ζημιά και σε αυτούς τους μη αλληλέγγυους «ευρωπαίους». Ας κάτσουν αυτοί σε αυτό το εξάμβλωμα που έφτιαξαν.

Βλ. εδώ (Από την Ευρωζώνη επωφελήθηκε μόνο η Γερμανία):

Και εδώ (Καλύτερα αν είχαμε παραμείνει στη δραχμή!):

Σημειώνω και δίνω έμφαση ότι το να φύγουμε από το Ευρώ, δεν είναι κάτι που το συστήνω αλλά αν οι υποτίθετοι συνεταίροι μας ευρωπαίοι μας το θέσουν ως δίλημμα ότι ή εφαρμόζετε αυτά που σας λέμε εμείς (τα μέχρι σήμερα μνημόνια που ψήφισε η πασοκονεοδημοκρατία) ή αλλιώς δεν σας δανείζουμε και εμμέσως μας δείχνουν την έξοδο, τότε ναι, δεν πρέπει να δεχτούμε τον εκβιασμό τους και θεωρώ ότι είναι καλύτερο να επιστρέψουμε στη δραχμή.

Η γερμανική ανεργία τον Μάρτιο έπεσε στο 6,7%, σε χαμηλά δύο δεκαετιών ... Της Ελλάδος όμως; Της Ισπανίας; ... Ποιανού Ευρώπη είναι αυτή;

Οι Γερμανοί πολιτικοί δεν σκέφτονται την Ευρώπη των Εθνών. Οι Γερμανοί σκέφτονται την Ευρώπη των Γερμανών. Έχουν τη νοοτροπία του Deutschland über alles. Ενεργούν σαν να έχουν κηρύξει Οικονομικό Πόλεμο. Δεν ενεργούν προκειμένου να σώσουν και να βοηθήσουν τα "αδύναμα" Έθνη. Ενεργούν με έναν τρόπο που οδηγεί στη δημιουργία ενός πλούσιου Βορρά και ενός φτωχού Νότου και στην ολοένα μεγαλύτερη διεύρυνση των ανισοτήτων. Οι λαοί του ευρωπαϊκού Νότου, οδηγούνται σε μια σύγχρονη σκλαβοποίηση.

Αν είναι να μείνουμε λοιπόν εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Ένωση να δεχτεί τα μέτρα να γίνουν δίκαια, οι αρνητικές επιδράσεις των πολιτικών επέκτασης  (πιθανός πληθωρισμός) είναι ελάσσονες εάν συγκριθούν με τις αρνητικές συνέπειες των μέτρων αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής (καταστροφή εθνικής παραγωγής, αυξανόμενη ανεργία, μειούμενα εισοδήματα, αυξανόμενα ελλείμματα και χρέη κλπ).

Επίλογος
Πιστεύω ότι εντέλει η λύση στην ευρωπαϊκή κρίση - που έχει να κάνει άμεσα και με τη χώρα μας - θα εξελιχθεί και πιθανολογώ ότι θα επιλυθεί:

• είτε με την εκτύπωση χρήματος από την ΕΚΤ και την κατ’ουσίαν διαγραφή μέρους του χρέους μας μέσω εκτύπωσης και χρημάτων που θα μας δοθούν δωρεάν

• είτε μέσω της συγκέντρωσης όλου του χρέους των χωρών μελών της ΕΕ και χρηματοδότησής τους μέσω κοινών ευρωομολόγων

• είτε μέσω της δημιουργίας ενός νέου €υρώ των χωρών της Νοτίου Ευρώπης και διάσπασης της ΕΕ σε αυτή του Βορρά και σε αυτή του Νότου.

Η εκτύπωση θα ωφελήσει  τους Γερμανούς: το Ευρώ θα υποτιμηθεί και έτσι θα ενισχύσει σημαντικά τις γερμανικές εξαγωγές.

Η δημιουργία ενός νέου €υρώ, της Νοτίου Ευρώπης, κοινό για την Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, ενός νομίσματος που θα είναι σαφώς πολύ λιγότερο δυνατό σε σχέση με το υφιστάμενο Ευρώ, θα βοηθήσει τις οικονομίες των αδύναμων χωρών να ανακάμψουν και να επιστρέψουν σε ανάπτυξη.

Όλα αυτά λοιπόν αγαπητέ Μπάμπη (και όποιος άλλος τίθεται υποστηρικτικά στο Μνημόνιο, ρητορώντας ότι δήθεν οι αντιμνημονιακοί δεν έχουν πρόταση) αποτελούν θέση και μάλλον δεικνύεται ότι οι μνημονιακοί έχουν αντίθεση, καθώς οι συνέπειες των ενεργειών τους δεν συνάδουν με αυτό που υποτίθεται ότι θέλουν να πετύχουν, πετυχαίνοντας ακριβώς το αντίθετο.
                                                               www.euepixeirein.gr
[edit 30/4/2012]
Παρόλο που προβάλλω το άρθρο ποικιλοτρόπως και προφανώς έχεις έλθει εις γνώσιν του κ. Παπαδημητρίου (αφού το έχω στείλει αρκετές φορές έως και στο mail του), ούτε αυτός, ούτε κανένας άλλος υποστηρικτής του Μνημονίου δεν έχουν απαντήσει, αποδεικνύοντας την "ρηχότητα" της σκέψης τους και την έλλειψη επιχειρημάτων. ΔΕΝ μπορούν να υποστηρίξουν το Μνημόνιο και γι'αυτό σιωπούν.
Καλώ έστω και τώρα, τον κ. Μπάμπη Παπαδημητρίου αν έχει επιχειρήματα υπέρ του Μνημονίου, να το υπερασπιστεί. Δέχομαι δε, να υπάρξει μεταξύ μας αντιπαράθεση στο ραδιόφωνο που δουλεύει. Τολμάει; Ή το μόνο που ξέρει ο νηφάλιος και ψύχραιμος Μπάμπης, είναι να μιλάει όταν δεν έχει κανέναν απέναντί του;

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Να φτιάξουμε το κίνημα των τουλάχιστον 600 ευρώ;


ΚΑΝΕΝΑΣ εργαζόμενος ή εν δυνάμει εργαζόμενος (νέος ή παλαιός, Έλληνας ή ξένος ακόμα και αν είναι άνεργος), να μην συμφωνεί να εργαστεί με λιγότερα από 600 ευρώ καθαρές μηνιαίες αποδοχές.

Ναι, το κλεπτοκρατικό καθεστώς της Τρόικα, φέρνει συνεχώς μέτρα για τη μείωση των μισθών, καταδικάζοντας το λαό σε μια συνεχή και προς τα κάτω κλιμακωτή, οικονομική εξαθλίωση.

Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται την εν λόγω δυνατότητα και θέτουν είτε με "πόνο καρδιάς" (δεν βγαίνω κλπ) είτε εκβιαστικά, ότι θα σε πληρώσω π.χ. 500 ευρώ διότι τόσα έχω, τόσα μπορώ, αν σου αρέσει κλπ.

Ας κάνουμε μία μικρή επανάσταση ο καθένας μας: όσον αφορά στο άτομό μας, ΜΗΝ δεχόμαστε καμία εργασία που θα αμείβεται λιγότερο από 600 ευρώ καθαρά και μηνιαίως.

Ναι, αλλά θα πείτε: ο εργοδότης, ο επιχειρηματίας δεν θα βρει κάποιον άλλον; Καταλαβαίνω ότι κάποιοι, πολλοί από εμάς, έχουμε έντονη ανάγκη για τη δουλειά... Όμως σκεφτείτε το εξής:

Τόσο καιρό που αποδέχεστε (ως μονάδες) τους μειωμένους μισθούς, είδατε χαϊρι; Μειώθηκε η ανεργία; Έγινε πιο εύκολο να βρείτε εργασία; Σας αρκεί η αμοιβή που βρήκατε για την επιβίωσή σας καθώς και για την οικογένειά σας; Προφανώς σε όλα αυτά τα ερωτήματα, η απάντηση είναι ΟΧΙ. 
                                                                                   www.euepixeirein.gr
Ίσα - ίσα που οι συνθήκες με την συνεχή υποχωρητικότητα των εργαζομένων γίνονται ολοένα χειρότερες.

Με το να είναι υποχωρητικός ο καθένας από εμάς, διευκολύνουμε τους καπιταλιστές, να πετύχουν την οικονομική μας εξαθλίωση. Γκρινιάζουμε για τους ολοένα χαμηλότερους μισθούς αλλά εμείς οι ίδιοι τους βοηθάμε στο να επιτευχθούν. Ο μισθός μειώνεται αλλά δεν σταματάει. Σήμερα λοιπόν αν δεχτούμε μια εργασία με αμοιβή Χ ευρώ, μετά από λίγο καιρό θα αμείβεται ακόμα λιγότερο και μετά από περισσότερο καιρό με ακόμη πιο λίγα χρήματα.

Είναι σαφές ότι αν εξακολουθήσουμε να είμαστε υποχωρητικοί και ενδοτικοί, θα φτάσουμε σε μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας, ίσως και χαμηλότερα. Άλλωστε δεν το έχουν κρύψει.

Ναι, θα πάτε σε μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας εάν έχετε νοοτροπία σκλάβου.
Έχετε λοιπόν να επιλέξετε: Τι προτιμάτε; Να έχετε νοοτροπία σκλάβου και να υποχωρείτε συνεχώς στις απαιτήσεις για αμοιβές προκειμένου να εξασφαλίσετε απλώς ένα κομμάτι φαί (τότε δεν θα είστε πραγματικά σκλάβος;) ή όσον αφορά στον εαυτό σας, να μην δεχτείτε καθαρή μηνιαία αμοιβή μικρότερη των 600 ευρώ; 

Δεν το οφείλεται αυτό στον εαυτό σας; Δεν έχετε λίγο αυτοσεβασμό; Δεν έχετε λίγη καλώς εννοούμενη περηφάνια; Και ΟΚ, μερικοί από εσάς μπορεί να είστε τόσο ενδοτικοί και να αποδέχεστε την εξαθλίωσή σας και την σκλαβοποίησή σας. Όμως τα αδέρφια σας δεν τα σκέφτεστε; Τα παιδιά μας, δεν τα σκέφτεστε; Με τις πράξεις σας, με την υποχωριτικότητά σας, συμβάλλετε στο να γίνουν οι συνθήκες χειρότερες και για άλλους εργαζόμενους. 

Το ζητούμενο βέβαια είναι, η απαίτηση για καθαρές μηνιαίες αποδοχές τουλάχιστον 600 ευρώ, να γίνει μαζική, να καταστεί συντριπτική πλειοψηφία. Γι' αυτό ενημερώστε σχετικά όλους όσους γνωρίζετε. Διαδώστε το εν λόγω άρθρο. Δεν έχουν όλοι ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Εκτυπώστε το και μοιράστε το. Η ισχύς εν τη ενώσει!

Αν οι εργοδότες δεν βρίσκουν κανέναν πρόθυμο να δουλέψει π.χ. για 500 ευρώ, τότε θα δώσουν τα 600 ευρώ, προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους. Εργαζόμενοι (και άνεργοι): Κάντε το πλήθος σας δύναμη και όχι αδυναμία. Μην αφήνετε να σας καταβάλλουν σκέψεις όπως Να δεχτώ εγώ να πληρώνομαι με 500 ευρώ γιατί αλλιώς κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση. Το μόνο που πετυχαίνετε έτσι, είναι να βοηθάτε να κατρακυλήσουν ευκολότερα οι μισθοί όλων μας!  - Λίγος αυτοσεβασμός! Λίγη αυτοεκτίμηση! Εάν υποχωρήσετε όσον αφορά αυτές τις ελάχιστες απαιτήσεις, τότε θα εκδηλωθεί η "αδυναμία εν τη διασπάσει" και η κατρακύλα του βιοτικού σας επιπέδου (αλλά και των άλλων) δεν θα έχει σταματημό! 
                   www.euepixeirein.gr
Στη φάση που βρισκόμαστε δεν έχουμε να χάσουμε και πολλά! Εάν δεχόμαστε προκειμένου να πάρουμε μια δουλειά να αμειβόμαστε με λίγα χρήματα, τότε αύριο θα είναι λιγότερα και μεθαύριο ακόμα λιγότερα. Θα βγάζουμε λοιπόν μόνοι μας τα μάτια μας ή θα αντιδράσουμε μαζικά;

Άλλωστε εάν ένας εργοδότης είναι ηθικός, ο ίδιος δεν θα έχει πρόβλημα να αμείβει τον εργαζόμενό του με 600 ευρώ διότι καταλαβαίνει ότι το εν λόγω ποσό, δεν είναι καθόλου υψηλό και μόλις και μετά βίας  - και εάν κιόλας - αρκεί για να επιβιώσει κανείς. Οποιοσδήποτε λοιπόν εργοδότης δεν το καταλαβαίνει αυτό, τότε δεν είναι ηθικός και εφόσον δεν είναι ηθικός, μην νομίσετε ότι θα διστάσει να σας διώξει, να σας εκβιάσει, να σας κλέψει, να σας εκμεταλλευτεί.     

Μην περιμένετε άλλους για να αλλάξει το μέλλον σας! Μην περιμένετε από άλλους να ξεκινήσει η «επανάσταση»! Ξεκινήστε την εσείς (για τον εαυτό σας) και προσελκύστε και όσους περισσότερους μπορείτε, να συμμετάσχουν! Έχετε να επιλέξετε εάν είστε σκλάβοι ή ελεύθεροι άνθρωποι με αυτοεκτίμηση. Δεν αλλάζουν τα πράγματα μαγικά. Πάρτε την μαγεία στα χέρια σας! Άλλωστε όλοι μας αξίζουμε τουλάχιστον 600 ευρώ (και αναλόγως και πολύ περισσότερα)! Κάντε ότι περνάει από το χέρι σας. Δημιουργήστε το μέλλον σας

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Προτιμάμε Ελληνικά Προϊόντα - Πλέον είναι σημαντικό για την επιβίωσή μας!



Σε ομοειδή προϊόντα παρόμοιας τιμής, μεταξύ ξένων και ελληνικών, προτιμούμε τα ελληνικά. Έστω και αν κάτι απλώς συναρμολογείται στην Ελλάδα σε σχέση με ένα άλλο αντίστοιχο προϊόν που είναι πλήρως εισαγόμενο, προτιμούμε το ελληνικό. Προτιμούμε το ελληνικό ακόμα και αν είναι λίγο ακριβότερο σε σχέση με το ξένο (αν και εφόσον το "αντέχει" η τσέπη μας), διότι έτσι δεν φεύγουν χρήματα έξω, μένουν στην Ελλάδα και στηρίζουν τις ελληνικές επιχειρήσεις που προσφέρουν απασχόληση και εισόδημα.

Ζώντας σε διεθνοποιημένη οικονομία, όπου μια εταιρία μπορεί να είναι ελληνική αλλά το εργαστάσιο κατασκευής να είναι π.χ. στη Κίνα, θα πρέπει να σκεφτόμαστε και να προτιμούμε ό,τι ελληνικότερο.

Πρώτα απ'όλα, αυτό (η προτίμηση σε ελληνικά προϊόντα) εξ'ανάγκης μπορεί να γίνει μόνο όταν η τιμή πώλησης μεταξύ του ελληνικού και του ξένου ομοειδούς προϊόντος είναι παραπλήσια. Δηλαδή αν η τιμή του ελληνικού προϊόντος είναι αρκετά υψηλότερη του ξένου, δυστυχώς στην φάση που βρισκόμαστε, της οικονομικής εξαθλίωσης πολλών νοικοκυριών, μπορεί να μην είναι δυνατόν, να μην το αντέχει το πορτοφόλι τους να πάρουν το ελληνικό προϊόν.

Αν όμως η τιμή είναι χαμηλότερη, ίδια ή λίγο μεγαλύτερη από αυτή του ξένου, ΠΡΕΠΕΙ να επιλέξουμε το ελληνικό.
                           (Ενισχύστε τον Εαυτό σας!)
Έτσι τα χρήματά μας αντί να πάνε στο εξωτερικό - και δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ για να φύγει εκτός Ελλάδος - μένουν στην Ελλάδα. Τα καρπώνεται μία επιχείρηση που βρίσκεται στη χώρα μας (ακόμα και ας είναι ξένων συμφερόντων - πολυεθνική), στην οποία εργάζονται άνθρωποι (και συνεπώς συμβάλλει στην απασχόληση) και οι οποίοι έχοντας εργασία, πληρώνονται, έχουν εισόδημα και μπορούν να καταναλώνουν, προσφέροντας έσοδο και σε άλλες επιχειρήσεις (που πρέπει όμως να επιλέγουν ελληνικές ή το δυνατόν ελληνικότερες).

Παράδειγμα 1:  Αν ένα προϊόν είναι ελληνικής εταιρίας αλλά κατασκευάζεται στο εξωτερικό και ένα άλλο ομοειδές προϊόν είναι ξένης εταιρίας αλλά κατασκευάζεται εδώ, τότε μου φαίνεται λογικότερο να αγοράσω μεταξύ των δύο, αυτό της ξένης το οποίο όμως κατασκευάζεται εδώ. Διότι με την αγορά του, υποστηρίζουμε ενεργητικότερα την εδώ ΠΑΡΑΓΩΓΗ που είναι σημαντικότερη της εμπορίας.

Ένας βασικός λόγος που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε είναι ότι σταδιακά, προτιμώντας τα εισαγόμενα προϊόντα (δηλαδή μια εμπορική δραστηριότητα) οδήγησε σε μείωση έως και μαρασμό της ελληνικής εγχώριας παραγωγής. Η εμπορική δραστηριότητα όμως δεν μπορεί να απασχολεί (εργασιακά) όσους απασχολεί η παραγωγή.

Συνεπώς με το Ευρώ, επειδή ήταν "σκληρό" νόμισμα, καθώς είχε υψηλή αγοραστική αξία λόγω της συμμετοχής των Γερμανών, κατέστησε σε χώρες με μικρή παραγωγή όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, συμφερότερες τις εισαγωγές. Κάνοντας ολοένα περισσότερες εισαγωγές, αυτό γίνονταν εις βάρος της εγχώριας παραγωγής. Εργοστάσια έκλειναν, η ανεργία αύξανε, το εισόδημα μειώνονταν και προκειμένου να μπορούμε να είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε τις εισαγωγές που ήταν μεγαλύτερη ανάγκη (αφού η εγχώρια παραγωγή περιορίζονταν όλο και περισσότερο), οδηγούμασταν σε ολοένα μεγαλύτερο δανεισμό. Η γνωστή φούσκα που έσκασε.

Είναι επομένως απαραίτητο σε μια οικονομία να υπάρχει ισορροπία. Πρέπει εκτός από την κατανάλωση και την εμπορία και τις υπηρεσίες, να υπάρχει αξιόλογη παραγωγή. Διαφορετικά δημιουργούνται στρεβλώσεις που σε βάθος χρόνου, οδηγούν το οικονομικό σύστημα σε κατάρρευση. Δείτε τα χάλια μας. Σημαντικές οι ευθύνες του €υρώ.
Γιατί να μην έχουμε και για τα ελληνικά προϊόντα,
τέτοιες σφραγίδες όπως οι Γερμανοί,
προκειμένου να τα αναγνωρίζουμε εύκολα;

Παράδειγμα 2:  Ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να έχει ελληνικό σήμα υπό την έννοια ότι θα συναρμολογείται στην Ελλάδα (βέβαια όλα τα συστατικά του θα είναι εισαγόμενα) και ένας άλλος ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να είναι 100% εισαγόμενος. Μεταξύ των δύο, προτιμάμε (πάντα υπό την προϋπόθεση ότι είναι περίπου ίδια ως προς τα χαρακτηριστικά και την τιμή) αυτό που συναρμολογείται στην Ελλάδα. Ο λόγος προφανής: κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σε ελληνική επιχείρηση (από την οποία έχουν απασχόληση και εισόδημα).

Θα ήταν καλή ιδέα να υπήρχαν  τέτοιες αφίσες έξω από τα supermarkets ή τα καταστήματα τροφίμων,
 
για να γνωρίζουν οι καταναλωτές ότι εντός θα βρουν ελληνικά προϊόντα.

Κριτήριο λοιπό είναι η δυνατόν μεγαλύτερη ελληνικότητα ενός προϊόντος. Θα πρέπει να το έχουμε πάντα υπόψη μας αυτό.

Παράδειγμα 3:  Αν είναι μια γιορτή και θέλουμε να πάρουμε ένα κρασί, ενδεχομένως αντί να πάμε σε μια ελληνική εμπορική επιχείρηση - κάβα ή από μία ελληνικών συμφερόντων αλυσίδα Super Market και από την οποία θα πάρουμε ένα γαλλικό κρασί ή ιταλικό κρασί, δεν είναι προτιμότερο να πάμε σε μια αλυσίδα γερμανικών συμφερόντων Hard Discount Super Market και να πάρουμε ένα πολύ καλό ελληνικό κρασί (και καλύτερο από τα ξένα), που θα μας στοιχίσει και αρκετά φθηνότερα;
      
Γιατί να μην δηλώνουμε και εμείς υπερήφανοι
ότι τα προϊόντα κατασκευάζονται στην Ελλάδα
όπως, αυτό το σήμα για τα νοτιοαφρικάνικα;
Με αυτό το τρόπο (με το να αγοράζουμε από ξένη αλυσίδα, προϊόν που έχει παραχθεί στην Ελλάδα), υποστηρίζουμε ενεργά την εγχώρια παραγωγή που όπως είπαμε είναι σημαντικότερη της εμπορίας (περίπτωση του να αγοράζαμε ένα εισαγόμενο κρασί από ελληνική αλυσίδα super market), αφού η ντόπια παραγωγή συνεπάγεται αυξημένη απασχόληση, άρα και εργασία για περισσότερους και καλύτερο εισόδημα. Εννοείτε ότι η καλύτερη περίπτωση στο τελευταίο παράδειγμα, θα ήταν να αγοράσουμε ένα ελληνικό κρασί (προϊόν ντόπιας παραγωγής) από ελληνική αλυσίδα super market. 

Οι ελληνικές αλυσίδες super markets είναι συνήθως οι μεσαίες ή και μικρές (π.χ. ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΟΥΚΑΣ, proton κ.λπ.), ενώ οι πολύ μεγάλες είναι συνήθως ξένες (π.χ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ που ανήκει σε βελγική πολυεθνική, LIDL κ.ά.). Σημειώνουμε ότι η Carrefour-Μαρινόπουλος, που ανήκε στον ομώνυμο γαλλικό πολυεθνικό group, από το καλοκαίρι του 2012 είναι πλέον ελληνική, μένοντας στον Όμιλο Μαρινόπουλου καθώς η Carrefour αποσύρθηκε πλήρως από την Ελλάδα, θεωρώντας την επικίνδυνη για χρεοκοπία.

Τέλος, κριτήριό μας δεν μπορεί να είναι μόνο το barcode γιατί μπορεί να είναι παραπλανητικό. Μπορεί ένα προϊόν να έχει 520 επειδή είναι ελληνικής εταιρίας αλλά να έχει κατασκευαστεί στην Ινδία ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Θα πρέπει να ψάχνουμε που έχει κατασκευαστεί το προϊόν (συνήθως στις συσκευασίες το αναφέρουν: π.χ. Made in "τάδε" χώρα) και κριτήριο προτίμησής μας να είναι αυτό το οποίο έδωσε δουλειά σε περισσότερους ανθρώπους εδώ, στην Ελλάδα (= εγχώρια παραγωγή ακόμα και αν προέρχεται από εταιρία ξένων συμφερόντων). Αναφέρουμε σχετικά, παράδειγμα φρυγανιών που ενώ είναι ελληνικής βιομηχανίας, δηλαδή ελληνικής εταιρίας που έχει εργοστάσιο στη χώρα μας, ωστόσο κάποιες συγκεκριμένες φρυγανιές της, αναγράφεται στο πακέτο ότι έχουν κατασκευαστεί στην ΠΓΔΜ για λογαριασμό της "Χ" εταιρίας - προφανώς, αυτό δεν θα πρέπει να το προτιμάμε.  

Προωθήστε το κείμενο αυτό γιατί είναι σημαντικό να το μάθουν όλοι! 


>>>•<<<
www.euepixeirein.gr