Στο άρθρο του το Reuters, με τίτλο «Greece's 100 billion-euro shadow over banks» που το βρίσκετε στο http://www.reuters.com/article/2011/05/25/us-greece-shadow-ifr-idUSTRE74O2VM20110525, το οποίο σε γενικές γραμμές εκφράζει μια ανησυχία για τις επιπτώσεις στις τράπεζες από την έκθεσή τους σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, αναφέρεται μεταξύ άλλων και το εξής:
«Οι ελληνικές τράπεζες είναι μακράν οι μεγαλύτεροι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων με έκθεση περί των €50 δισ., σύμφωνα με ένα πλήθος εκτιμήσεων. Όμως άλλα €50 δισ. κρατούνται από τράπεζες του εξωτερικού, με τις γερμανικές να είναι εκταθειμένες γύρω στα €19 δισ., ενώ οι γαλλικές έχουν άλλα €15 δισ.».
Εγώ τι κρατάω; Ότι οι ξένες τράπεζες είναι εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα περί των €50 δισ.. Αυτό δηλαδή πρέπει να το θεωρήσουμε πολύ;
Διότι εγώ το θεωρώ λίγο. Και αν όντως ισχύει ότι δηλαδή οι ξένες τράπεζες έχουν μόνο €50 δισ. ελληνικών ομολόγων, τότε γιατί εμένα μου φαίνεται ότι υπό αυτές τις συνθήκες, τους Ευρωπαίους ίσως δεν τους «κόπτει» και ιδιαίτερα για την συνέχιση της διάσωσής μας;
Και εξηγώ…
Από το δανεισμό της Τρόικας, μεγέθους €110 δισ., σήμερα μας έχουν δώσει περίπου τα μισά. Άρα λίγο πάνω από τα €50 δισ. ή κάποιο κοντινό ποσό δεν μας το έχουν δώσει.
Παράλληλα, λόγω της μη βελτίωσης της δημοσιονομικής μας κατάστασης μέχρι σήμερα, καθώς τα ελλείμματα επιμένουν, όπως έχει αναφερθεί σε αρκετά δημοσιεύματα, φαίνεται αναγκαίο του χρόνου, να μας δοθεί ένα επιπλέον δάνειο, σε μέγεθος περίπου €100 δισ., όπως έχει αναφερθεί σε δημοσιεύματα.
Αν λοιπόν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ, από την μια πλευρά έχουν
(α) Να μας δώσουν μέσα στον επόμενο ενάμισι χρόνο, ποσό περίπου €150 δισ., δηλαδή το υπόλοιπο του αρχικού δανείου της Τρόικας και το νέο που συζητείται και ακούγεται και
από την άλλη μεριά (β), Απαιτείται η κάλυψη (bail out) ποσού μόνο €50 δισ., προς τις τράπεζές τους, εσείς τι θα προτιμούσατε αν ήσασταν στη θέση των Ευρωπαίων;
Πριν απαντήσετε, αναλογιστείτε ότι στην περίπτωση που έδιναν τα €150 δισ. προς τη χώρα μας, θεωρείτε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα προωθούσε δυναμικά τα μέτρα προσαρμογής που απαιτούνται και που η ίδια η Τρόικα φαίνεται να ζητάει επιμόνως από την ελληνική πλευρά να εφαρμόσει;
Επειδή εγώ θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν θα το κάνει η ελληνική κυβέρνηση, είτε επειδή δεν έχει τη βούληση καθώς θα ενεργούσε ενάντια στα συμφέροντά της, είτε επειδή θα είναι έντονη η αντίδραση του κόσμου, ΑΝ οι Ευρωπαίοι και ΔΝΤ μας δάνειζαν περί των €150 δισ., καθώς δεν είναι κουτόφραγκοι και τουλάχιστον στο τελευταίο έτος μας παρακολουθούν και μας ελέγχουν στενά, θα κατανοούσαν ότι τα €150 δισ. θα έπεφταν στην ελληνική μαύρη τρύπα, υπό την έννοια ότι ΚΑΙ αυτά τα χρήματα, δεν θα συνέβαλαν στην ουσιαστική βελτίωση του υφιστάμενου προβλήματος.
Αναλογιστείτε επίσης, ότι τα δάνεια η Τρόικα μας τα δίνει με εμπράγματες εξασφαλίσεις, το πώς στο τελευταίο διάστημα δείχνει αυστηρότατη στη γραμμή «ή συμμορφωθείτε και ακολουθείστε πιστά το πρόγραμμα ή σας διακόπτουμε τη χρηματοδότηση», όπως και τις αυξανόμενες δηλώσεις από πλευράς ευρωπαίων αλλά και Ελλήνων (π.χ. Δαμανάκη) στη γραμμή ότι «ή τηρείτε πιστά το πρόγραμμα (Μνημόνιο) ή αλλιώς υπάρχει και η έξοδος από την ζώνη του Ευρώ».
Εν ολίγοις, είναι σαφές ότι στο τελευταίο διάστημα δεν είναι η ελληνική μεριά που ασκεί πιέσεις, αλλά η ευρωπαϊκή προς εμάς.
Για να ασκούν τόσο έντονη πίεση οι Ευρωπαίοι, προφανώς κατανοούν τη θέση ισχύος σε σχέση με την δική μας θέση (την Ελληνική).
Η θέση ισχύος των Ευρωπαίων έναντι των Ελλήνων, σημαίνει απλώς ότι οι επιπτώσεις σε αυτούς θα είναι μικρότερες και βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα, ενώ σε εμάς θα είναι μεγαλύτερες και σαφώς, μακροπρόθεσμου χαρακτήρα.
Νομίζω ότι οι Ευρωπαίοι «ζύγισαν» την κατάσταση και αν δεν συμμορφωθούμε πλήρως προς τις επιταγές τους, θα προτιμήσουν να δώσουν περί των €50 δισ. για να καλύψουν πλήρως τις τράπεζές τους (και να μας διακόψουν τη χρηματοδότηση, τώρα, στην 5η δόση ή στην 6η). Ακόμα και εάν η έκθεση των ευρωπαίων είναι έως και λίγο παραπάνω, δηλαδή στα €60 δισ., αν π.χ. έχουν ελληνικά ομόλογα και τίποτα ευρωπαϊκά ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ., συν περίπου €50 δισ. που έχει η ΕΚΤ. Το συνολικό ποσό είναι αρκετά μικρότερο από τα περίπου €150 δισ. που θα απαιτηθούν για την περαιτέρω χρηματοδότηση της χώρας μας, τα οποία θα πάνε κατ’ουσίαν και «χαμένα», αφού δεν θα βελτιώσουν ουσιαστικά την κατάστασή μας.
Γιατί λοιπόν να μην προτιμήσουν να «μας πετάξουν έξω» από την Ευρωζώνη;
Άλλωστε κάτι τέτοιο, θα δημιουργούσε βραχυπρόθεσμα, πιέσεις στο Ευρώ, κάτι που θα ευνοούσε την Γερμανία, ως δεύτερη διεθνώς εξαγωγική χώρα (μετά την Κίνα και πάνω από τις ΗΠΑ). Αλλά και οι όποιες πιέσεις στο Ευρώ, θα ήταν βραχυπρόθεσμες, αφού με την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, αφενός θα εξέλειπε ο πλέον αδύναμος οικονομικός κρίκος και οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν και οργανώσουν καλύτερα την «άμυνά» τους στις άλλες επίφοβες χώρες, αφετέρου θα περνούσαν το εξής πολύ σοβαρό μήνυμα πανταχόθεν «Συμμορφωθείτε διότι η παραμονή σας στο Ευρώ δεν είναι δεδομένη»… Και προφανώς οι άλλες προβληματικές χώρες, είναι πολύ πιθανό ότι θα ενέτειναν τις προσπάθειές τους στην τήρηση των δικών τους προγραμμάτων προσαρμογής.
Η έξοδος της Ελλάδος από την Ευρωζώνη λοιπόν, δεν νομίζω ότι θα προκαλέσει την διάλυση της Ευρωζώνης, ούτε κάποια ανεπανόρθωτη καταστροφή στους Ευρωπαίους. Αντιθέτως, μπορεί και να συνέβαλε στην καλύτερη «άμυνα» και στον περιορισμό των ζημιών. Αντιθέτως, για τη χώρα μας, τα πράγματα θα ήταν δύσκολα…
Ποια είναι η άποψή σας;
Παναγιώτης
26/5/2011
''Αντιθέτως, για τη χώρα μας, τα πράγματα θα ήταν δύσκολα…''
ΑπάντησηΔιαγραφήμε το ευρω θα ειναι καλυτερα?
Έτσι όπως χειρίζονται τις υποθέσεις μας Ευρωπαίοι και ελληνική κυβέρνηση, και με Ευρώ και με Δραχμή, μας περιμένουν πολύ δύσκολες μέρες (εκτός και αντιδράσουμε δυναμικά).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι μεταξύ των δύο κακών, αυτό της νέας δραχμής θα είναι μεγαλύτερο, τουλάχιστον σε μια πρώτη χρονική περίοδο 3 - 5 ετών.
Ο λόγος απλός: χονδρικά, το 80% όσων καταναλώνουμε, εισάγονται. Η εισαγωγή μιας νέας και πολύ υποτιμημένης δραχμής, θα καθιστούσε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα, ακριβότερα κατά την υποτίμηση που θα συντελείτο. Αυτό συνεπάγεται εντονότατη μείωση του βιοτικού μας επιπέδου.
Ωστόσο σε μια 5ετία, θα είχε αναπτυχθεί εκ των πραγμάτων ελληνική παραγωγή και ενδεχομένως θα προσελκύοντο ξένες επενδύσεις, αφού με το όποιο σκληρό νόμισμά τους (Ευρώ ή Δολάριο), θα είχαν μεγάλη αγοραστική δύναμη εντός Ελλάδος. Θα προσελκύονταν επενδύσεις και η απασχόληση θα τονώνονταν.
Ωστόσο, αυτή η περίοδος προσαρμογής μπορεί να ήταν και αρκετά μεγαλύτερη.
Προσοχή! Δεν μας φταίει το νόμισμα για την ανταγωνιστικότητά μας. Είτε Ευρώ, είτε Δραχμή, δεν προσφέρουν μαγικές λύσεις.
Το θέμα είναι να βελτιωθεί η οικονομία μας.
Και για να γίνει αυτό, πρέπει να καταπολεμήσουν τις γενεσιουργές αιτίες των δημοσίων ελλειμμάτων. Αυτές δυστυχώς, δεν τις καταπολεμούν διότι έχουν να κάνουν με το κομματικό κράτος. Το νόμισμα είναι δευτερεύον ζήτημα.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι θα πρέπει να διεκδικήσουμε ένα δίκαιο Μνημόνιο, όπου τα έσοδα θα προέρχονται από την πάταξη της φοροδιαφυγής, την απουσία δημιουργίας ελλειμμάτων, την τόνωση της ανάπτυξης και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Σήμερα, γίνονται τα αντίθετα.
Αγαπητέ Παναγιώτη, δε διαφωνώ με το γεγονός οτι όλα τα σενάρια είναι στο τραπέζι αλλά τα ρίσκα είναι μεγάλα και για την Ευρώπη. Πρώτα από όλα ξέχασες να υπολογίσεις την έκθεσης της ίδιας της ΕΚΤ στην Ελλάδα: 50 δισ. Ομόλογα και 90 δισ ¨δανεική¨ ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες μας κάνουν 140 δισ. Αλλά το πιό σημαντικό που όλοι φοβούνται είναι τι θα γίνει αν η χρεοκοπεία της Ελλάδας ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και για τις υπόλοιπες χώρες. Ποιός μπορεί να το αποκλείσει? Εδώ κατά κάποιο τρόπο ήδη όλοι ¨πληρώνουμε¨ τους ασκούς που άνοιξε η Lehman. Το χρηματοπιστωτκό σύστημα όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια είναι σαν τον ξεβράκωτο βασιλιά. Είναι τρύπιο και κρατιέται μόνο από το κύρος του. Ένα παγκόσμιο, λογιστικό-μαθηματικό κατασκεύασμα χωρίς κανένα σκελετό. Το μόνο που το κρατάει στη θέση του είναι η Πίστη μας σε αυτό. Και δεν είμαι σίγουρος οτι οι αρχιερείς της Τραπεζικής Πίστης θέλουν να ρισκάρουν να μας κάνουν ¨άθεους¨...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ ότι το πρόβλημα έγκειται περισσότερο στις εμπορικές τράπεζες όσον αφορά στους Ευρωπαίους.
Η ΕΚΤ στην τελική, μπορεί να προχωρήσει και σε monetization. Προφανώς θα πέσει το Ευρώ, αλλά αυτό δεν θα είναι και τόσο άσχημο για τους Γερμανούς, λόγω εξαγωγικής ισχύος.
Επιπλέον θεωρώ ότι η πτώση και αδυναμία του Ευρώ, θα είναι προσωρινή.
Αν φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, οι υπόλοιπες προβληματικές χώρες, λαμβάνοντας το μήνυμα, θα προχωρήσουν - φαντάζομαι, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος - περισσότερο δυναμικά στην υιοθέτηση των απαραίτητων δομικών αλλαγών που απαιτούνται σε κάθε μία από αυτές. Αν όντως συμβεί κάτι τέτοιο, μπορεί βραχυπρόθεσμα να υπάρξει μια πίεση και προς τις άλλες προβληματικές χώρες, αλλά πιθανολογώ ότι η εμπιστοσύνη σταδιακά θα επιστρέψει, λόγω της εφαρμογής όλων των απαραίτητων μέτρων.
Άλλωστε οι υπόλοιπες προβληματικές χώρες, από ότι διαβάζω και γνωρίζω, μπορεί να είναι προβληματικές, ωστόσο είναι σε έως και αρκετά καλύτερη κατάσταση από εμάς. Προχωρούν δε, στα πλαίσια των δικών τους "Μνημονίων" (η Πορτογαλία και Ιρλανδία) στην υιοθέτηση ως επί το πλείστον, ουσιαστικών μέτρων ενίσχυσης των οικονομιών τους, ενώ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα.
Παράλληλα, κυρίως οι Γερμανοί, έχω την εντύπωση ότι όταν δέχτηκαν από την δική μας πλευρά τον "εκβιασμό" πριν κανά μήνα περί ενδεχόμενης εξόδου μας από το Ευρώ, με την μυστική και έκτακτη συνάντηση στο Λουβεμβούργο - και εγώ έχω πεισθεί ότι σε εκείνη τη συνάντηση προσπαθήσαμε να τους εκβιάσουμε - πρέπει να τα "πήραν" μαζί μας.
Πρέπει οι Γερμανοί να τα "πήραν" μαζί μας, καθώς και εγώ αν ήμουν ο Σόιμπλε ή η Μέρκελ, θα έλεγα με το γνωστό γερμανικό αυταρχικό / δεσποτικό στυλ "Έρχονται ποιοι; Οι μικροί Έλληνες, που τους σώζουμε ήδη από τον οικονομικό αφανισμό και μας εκβιάζουν; Ποιους εκβιάζουν; Εμάς; ... Σαν πολύ αέρα δεν πήραν; Τώρα θα τους τον κόψω, για να μην πάρουν και άλλοι αέρα!".
Προφανώς, είτε συνεχίσουμε ως Ελλάδα στην Ευρωζώνη, είτε βγούμε εκτός, θα υπάρξουν κάποιες αρνητικές συνέπειες στην Ευρωζώνη.
Αν συνεχίσουμε εντός, αλλά δεν λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα ουσιαστικών διαρθρωτικών οικονομικών αλλαγών, τα χρήματα που θα μας δίνουν, θα πέφτουν σε μια μαύρη τρύπα, καθώς δεν θα επιφέρουν την βελτίωση της οικονομίας μας. Βέβαια οι επίσημοι δανειστές μας τα χρήματά τους δεν θα τα χάσουν, γιατί έχουν φροντίσει να τα δίνουν με εξασφαλίσεις.
Αν βγούμε εκτός, οι πιέσεις στην Ευρωζώνη θα είναι ισχυρές αλλά βραχυπρόθεσμες. Η όλη υπόθεση θα λειτουργήσει ως αυτόν που βγάζει από ένα καλάθι πορτοκαλιών, το μουχλιασμένο πορτοκάλι. Αν το κρατήσει, είναι δεδομένο ότι εύκολα θα μουχλιάσουν και τα διπλανά μπαγιάτικα πορτοκάλια. Αν το πετάξει εκτός όμως, μπορεί να διατηρήσει πολύ περισσότερο τα υπόλοιπα.
Καμία λύση του θέματός μας δεν είναι ευχάριστη και εύκολη για τους Γερμανούς. Προφανώς, θα δρομολογήσουν την καλύτερη λύση σύμφωνα με τη δική τους λογική.