Οι «τρεις αδερφές», δηλαδή οι τρεις γνωστοί και μη εξαιρετέοι ελεγκτικοί οίκοι (Standard & Poor’s, Fitch, Moody’s) προχώρησαν σε ένα μπαράζ προειδοποιήσεων – έμμεσων απειλών, για υποβάθμιση της αξιολόγησης ακόμα και κορυφαίων οικονομιών, όπως της Ιαπωνίας, Κίνας και Γαλλίας.
Με αυτό τον τρόπο οι «τρεις αδερφές» προκάλεσαν νέες αναταραχές στις διεθνείς αγορές, προκαλόντας βέβαια αντιδράσεις από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες που δηλώνουν πως δεν είναι δυνατόν ο πλανήτης ολόκληρος, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, να άγεται και να φέρεται από τα κελεύσματα και τα συμφέροντα τριών «σπιτιών», με μάλλον … αμαρτωλό παρελθόν!
Πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε αυτή την απόλυτη χρησιμότητα των οίκων αξιολόγησης. Κατανοούμε ότι στο διεθνές πεδίο των επενδύσεων υπάρχει η ανάγκη κάποιος να αξιολογεί τον κίνδυνο. Είναι μια χρήσιμη υπηρεσία. Αλλά όχι οι κινήσεις χαρτοφυλακίων να κινούνται μόνο βάσει αυτών των αξιολογήσεων.
Αυτή η "απολυτότητα" είναι που δεν μας αρέσει και στη πράξη, διαπιστώνουμε ότι είναι και επικίνδυνη. Θα έπρεπε η αγορά των οίκων αξιολόγησης επενδυτικού ρίσκου να απελευθερωθεί διεθνώς και να υπάρξουν πολλοί οίκοι αξιολόγησης κινδύνου.
Γιατί παραμένει κατ’ουσίαν κλειστή αγορά με τις «τρεις αδερφές» να επικρατούν; Είναι μήπως αλάνθαστες; Όχι βέβαια. Έχει αποδειχτεί πολλές φορές, όπως π.χ. στην περίπτωση της Enron ή στην κρίση του 2008 με τα subprimes και τις αμερικάνικες τράπεζες: ούτε καν είχαν πάρει χαμπάρι τον κίνδυνο ή αν τον είχαν πάρει, τον απέκρυψαν. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Όποιο όμως και αν είναι το χειρότερο, έρχεται στην επιφάνεια το ζήτημα περί αξιοπιστίας αυτών των οίκων.
Συνεπώς οι «τρεις αδερφές» δεν είναι αλάνθαστες, αφήστε που μπορεί οι αξιολογήσεις τους να κρύβουν και συμφέροντα.
• Είναι δυνατόν ρωτάμε, οι «τρεις αδερφές» να βαθμολογούν υψηλότερα τις ΗΠΑ από την Κίνα;
• Είναι δηλαδή δυνατόν το πλέον δανεισμένο κράτος στον κόσμο (με το μεγαλύτερο παγκοσμίως χρέος), οι ΗΠΑ, να έχουν καλύτερη βαθμολογία από τον μεγαλύτερο δανειστή στον κόσμο (Κίνα);
• Είναι δυνατόν να θεωρείται ασφαλέστερος από οικονομικής απόψεως ο υπερχρεωμένος (ΗΠΑ) σε σχέση με τον ελάχιστα δανεισμένο και βασικό δανειστή όλων των άλλων (Κίνα); Είναι δυνατόν;
Από τον παραπάνω συλλογισμό κατανοεί κανείς ότι στις «τρεις αδερφές» υπάρχουν συμφέροντα, διότι δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι το κάνουν από άγνοια. Οι κινέζοι τους έχουν πάρει είδηση και έχουν δημιουργήσει τον δικό τους οίκο αξιολόγησης, την Dagong.
Δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν δημιουργείται και τουλάχιστον ένας ευρωπαϊκός οίκος.
Θα έπρεπε λοιπόν να απελευθερωθεί η αγορά των οίκων αξιολόγησης, να υπάρξουν πολλοί τέτοιοι οίκοι και σε βάθος χρόνου να κριθούν από τις αγορές, ποιοι είναι οι ικανότεροι και κάποιος να μπορεί να τους συμβουλεύεται αλλά να μην τους θεωρεί και αλάνθαστους. Δεν μπορεί εντέλει, ένας ολόκληρος πλανήτης να κρέμεται από τα λεγόμενα των «τριών αδερφών».
8/9/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου